Blogger Widgets

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Κυριάκος Χαραλαμπίδης, "Γλυκό του κουταλιού"

Οδύσσεια, 6η ενότητα


Ραψωδία β : Ιθακησίων αγορά. Τηλεμάχου Αποδημία

Στη συνέλευση που συγκάλεσε ο Τηλέμαχος ζητά από τους μνηστήρες να φύγουν και τους απειλεί με τη θεϊκή τιμωρία για τα ανοσιουργήματά τους. Ο επιφανέστερος των μνηστήρων Αντίνοος κατηγορεί την Πηνελόπη ότι αποφεύγει τον γάμο με δόλο : Δήλωσε ότι θα ξαναπαντρευτεί όταν τελειώσει το σάβανο του πεθερού της Λαέρτη αλλά κάθε βράδυ ξηλώνει ό,τι ύφανε την ημέρα. Οι μνηστήρες καλούν τον Τηλέμαχο να της επιβληθεί. Αυτός ανταπαντά ότι δεν μπορεί να διώξει την μητέρα του απ' το σπίτι, δέχεται όμως να την ξαναπαντρέψει, αν του δοθεί καράβι να ψάξει για τον πατέρα και βεβαιωθεί πως πέθανε τελικά. Δύο αετοί που αλληλοξεσκίζονται ερμηνεύονται από τον μάντη Αλιθέρση ως σημάδι για τη σύντομη επιστροφή του Οδυσσέα και την τιμωρία των μνηστήρων. Οι μνηστήρες βρίζουν και απειλούν το μάντη, το ίδιο και τον Μέντορα, παλιό φίλο του Οδυσσέα, που επικρίνει την απάθεια των Ιθακησίων. Ο μνηστήρας Λεώκριτος δηλώνει πως, ακόμα κι αν γυρίσει ο Οδυσσέας, αυτοί θα τον σκοτώσουν.

Ο Τηλέμαχος κατεβαίνει στην ακρογιαλιά και παρακαλεί την Αθηνά να του συμπαρασταθεί. Η Αθηνά εμφανίζεται με τη μορφή του Μέντορα τώρα, τον καθησυχάζει, του δίνει οδηγίες και προσφέρεται να τον βοηθήσει. Ο Τηλέμαχος γυρίζει στο παλάτι και, παρά τις ειρωνείες των μνηστήρων, αρχίζει τις ετοιμασίες. Η Ευρύκλεια, η παραμάνα του, ανησυχεί, τελικά όμως ορκίζεται να μην πει τίποτα στη μητέρα του. Η Αθηνά/Μέντορας βρίσκει καράβι και ναύτες, κοιμίζει τους μνηστήρες και ανακοινώνει στον Τηλέμαχο πως όλα είναι έτοιμα. Το ταξίδι ξεκινά και συνεχίζεται όλη τη νύχτα με τον ευνοϊκό άνεμο που στέλνει η θεά.

Ραψωδία γ : Τὰ ἐν Πύλῳ

Το ξημέρωμα της 3ης μέρας της Οδύσσειας ο Τηλέμαχος και η Αθηνά/Μέντορας φτάνουν στην Πύλο όπου ο βασιλιάς Νέστορας τους υποδέχεται φιλόξενα. Ο Νέστορας θυμάται τον Οδυσσέα και τα βάσανα των Αχαιών με συγκίνηση. Ο ίδιος μαζί με το Μενέλαο απέπλευσαν βιαστικά για να προλάβουν την οργή των θεών, ενώ ο Οδυσσέας και άλλοι έμειναν πίσω για να προσφέρουν πρώτα θυσίες. Απαριθμεί τους Αχαιούς που έμαθε πως έφτασαν στις πατρίδες τους, για τον Οδυσσέα όμως δεν ξέρει τίποτα περισσότερο. Όσο για την κατάσταση στην Ιθάκη, παρακινεί τον Τηλέμαχο να αντιμετωπίσει τους μνηστήρες με τη βοήθεια της Αθηνάς. Με συνοδό το γιο του Νέστορα, Πεισίστρατο, ο Τηλέμαχος αναχωρεί την επόμενη μέρα με άρμα για τη Σπάρτη.

Ραψωδία δ : Τὰ ἐν Λακεδαίμονι

Το πρωί της 5ης μέρας φτάνουν στη Σπάρτη και βρίσκουν το Μενέλαο να γιορτάζει διπλό γάμο, του γιου και της κόρης του. Ο Μενέλαος, που δεν ξέρει ακόμη ποιον έχει απέναντί του, εξιστορεί τις επί οκτώ χρόνια περιπλανήσεις του μετά την άλωση της Τροίας και αναφέρεται και στα ακόμη μεγαλύτερα παθήματα του Οδυσσέα. Έμαθε για τις περιπέτειές του αλλά αγνοεί τι απέγινε.

Η Ελένη εμφανίζεται και ο Τηλέμαχος αναγνωρίζεται. Όλοι θρηνούν γι΄ αυτούς που έχασαν και η Ελένη ρίχνει στο κρασί το «νηπενθές» για να τους διώξει τον πόνο. Αφηγείται πώς κάποτε αναγνώρισε τον Οδυσσέα, όταν μπήκε κρυφά στην Τροία για να κατασκοπεύσει. Δεν τον κατέδωσε, αντίθετα χάρηκε που τον είδε, αφού ήθελε πια και η ίδια να γυρίσει στη Σπάρτη. Ο Μενέλαος με τη σειρά του αφηγείται πώς ο Οδυσσέας γλύτωσε τους Αχαιούς που ήταν κρυμμένοι στο Δούρειο Ίππο, όταν κινδύνεψαν ν΄ αποκαλυφθούν.

Την επόμενη μέρα, την 6η της Οδύσσειας, ο Τηλέμαχος ρωτάει για τον πατέρα του και περιγράφει την κατάσταση στην Ιθάκη. Ο Μενέλαος εύχεται το θάνατο των μνηστήρων και αφηγείται τον αποκλεισμό του στην Αίγυπτο. Εκεί δάμασε το φοβερό γέροντα της θάλασσας Πρωτέα κι εκείνος, μεταξύ άλλων, του είπε πως ο Οδυσσέας είναι ζωντανός και βρίσκεται στο νησί της Καλυψώς, ποθώντας να γυρίσει πίσω στην Ιθάκη. Ύστερα ο Τηλέμαχος επιστρέφει στην Πύλο.

Στην Ιθάκη οι μνηστήρες πληροφορούνται έκπληκτοι το ταξίδι του Τηλέμαχου και αποφασίζουν να τον σκοτώσουν με δόλο. Η Πηνελόπη μαθαίνει τα νέα και φοβάται πως θα χάσει τώρα και το γιο της. Προσεύχεται στην Αθηνά κι εκείνη φέρνει στον ύπνο της την αδελφή της Ιφθίμη, που την καθησυχάζει με τη διαβεβαίωση πως ο Τηλέμαχος βρίσκεται υπό την προστασία της θεάς. Στο μεταξύ οι μνηστήρες αρματώνουν καράβι και στήνουν την ενέδρα τους στα στενά της Σάμης.
πηγή : http://el.wikipedia





Πλάτωνος "Πολιτεία", 13η ενότητα



Πλάτωνος "Πολιτεία" from Gina Zaza

πηγή : http://www.study4exams.gr/


"Εκείνο που βάρυνε στη σκέψη μου ήταν ότι, αν επρόκειτο κάποτε να επιχειρήσω να εφαρμόσω όσα είχα σκεφτεί για τους νόμους και την πολιτεία, η δοκιμή έπρεπε να γίνει τώρα. […] Ξεκίνησα λοιπόν από την πατρίδα μου κυρίως γιατί ντρεπόμουν τον ίδιο μου τον εαυτό, μήπως φανεί ότι δεν είμαι παρά μόνο σκέτη θεωρία και ότι ουδέποτε επιλέγω να καταπιαστώ με κάποια πράξη".

Πλάτων, 7η Επιστολή 328b-c

"Αν δεν συμβεί αυτό, ή να κυβερνήσουν στις πολιτείες οι φιλόσοφοι ή να ασχοληθούν με τη φιλοσοφία αυτοί που τώρα ονομάζουμε βασιλείς και δυνάστες, έτσι ώστε η πολιτική δύναμη και η φιλοσοφία να συμπέσουν στο ίδιο πρόσωπο, […] δεν θα έχουν τελειωμό οι συμφορές στις πολιτείες ούτε ακόμη και στο ανθρώπινο γένος, κι ούτε τούτο το πολίτευμα που περιγράψαμε στη θεωρία θα λάβει πραγματική υπόσταση και θα βγει στο φως του ήλιου".

Πλάτων, Πολιτεία 473c-d

 περισσότερα
 
 

Οδύσσεια, 5η ενότητα

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

   25 Νοεμβρίου 1942  

''ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ'':  μια ιστορική επιχείρηση ανατίναξης-μια Ελληνική πράξη αντίστασης. 



                                                                                                                           
    Πώς  θα μπορούσα ως Ελληνίδα και  ως γέννημα ενός τόπου που ανέδειξε  φυσιογνωμίες απαράμιλλου θάρρους, τόλμης και αγωνιστικότητας,  να μη στρέψω τα μάτια της μνήμης  μ΄ένα μικρό αφιέρωμα  στη μέρα  της  ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου;
            Το βράδυ της 25 ης  Νοέμβρη  η αντιστασιακή  οργάνωση του ΕΔΕΣ με επικεφαλής το Ναπολέοντα Ζέρβα και  το αντάρτικο τμήμα της αντιστασιακής οργάνωσης του ΕΑΜ με αρχηγό τον Άρη Βελουχιώτη προχώρησαν στην υλοποίηση ενός δύσκολου κι επικίνδυνου σχεδίου. Οι 86 άνδρες του ΕΛΑΣ,  οι 52 άνδρες του ΕΔΕΣ και Βρετανοί  κομάντος  κατάφεραν να αδρανοποιήσουν την Ιταλογερμανικές ομάδες φύλαξης και να ανατινάξουν τη γέφυρα.  Η πράξη αυτή κατέφερε σοβαρό στρατιωτικό πλήγμα στους Γερμανούς , δημιουργώντας και πρόβλημα ανεφοδιασμού τους. Επιπλέον, ανύψωσε το ηθικό φρόνημα των Ελλήνων, φούντωσε τον αντιστασιακό αγώνα και άφησε την Ευρώπη άφωνη. Ο Γερμανός ιστορικός Βorkenau σχολίασε: ''..ήταν η σημαντικότερη αντάρτικη επιχείρηση σ΄ολόκληρη την Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο.''
       Δυστυχώς, μετά από λίγες μέρες, οι Γερμανοί για αντίποινα  εκτέλεσαν 9 Έλληνες πατριώτες... 



ΠΗΓΕΣ:
Το ντοκυμαντέρ για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ελήφθη από: www.gorgopotamosvillage.gr             ( βίντεο από youtube.)       
        
                                 

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού

Ας δώσουμε τον κόσμο στα παιδιά - Ναζίμ Χικμέτ


Ας δώσουμε τον κόσμο στα παιδιά έστω και για μια μέρα
ας τον δώσουμε να παίξουν σαν ένα πολύχρωμο μπαλόνι
να παίξουν τραγουδώντας ανάμεσα στ’ αστέρια
ας δώσουμε τον κόσμο στα παιδιά
σαν ένα τεράστιο μήλο, σαν ψίχα ολόζεστου ψωμιού
να χορτάσουν μια μέρα τουλάχιστον
ας δώσουμε τον κόσμο στα παιδιά
να μάθει έστω και για μια μέρα ο κόσμος τη φιλία
τα παιδιά θα πάρουν απ’ τα χέρια μας τον κόσμο
θα φυτέψουν αθάνατα δέντρα.

παιδιά, το μέλλον on PhotoPeach

Τὰ δεκατέσσερα παιδιά - Νικηφόρος Βρεττάκος

«...Ἐν ἀρχῇ ἦν ἡ ἀγάπη...» μελωδοῦσε γιομίζοντας
τὸ γυμνό σου δωμάτιο μιὰ παράξενη ἅρπα
καθὼς σ᾿ ἔπαιρνε ὁ ὕπνος καὶ τὸ χέρι σου, κρύο,
σὰν κλωνὶ λεμονιᾶς σὲ νεκρό, ἀναπαύονταν
πάνω στὸ στῆθος σου. Κ᾿ ἔβλεπες
πὼς ἄνοιγε τάχα μιὰ πόρτα στὸν ὕπνο σου.
Πὼς μπαῖναν τὰ δεκατέσσερα παιδιὰ λυπημένα
καὶ στεκόντουσαν γύρω σου. Τὰ μάτια τους θύμιζαν
σταγόνες σὲ τζάμια: «Ἔλεος! Ἔλεος! Ἔλεος!...»
Τινάζοντας τὴ βροχὴ καὶ τὸ χιόνι ἀπὸ πάνω τους,
τὰ ζύγιαζες μὲ τὸ βλέμμα σου σὰ νἄθελες νὰ τοὺς κόψεις
τὴν εὐτυχία στὰ μέτρα τους, ἐνῷ ἡ ἅρπα συνέχιζεν
ἁπαλὰ μὲς στὸν ὕπνο σου: «Ὅ,τι θέλει κανεὶς
μπορεῖ νὰ φτιάξει μὲ τὴν ἀγάπη. Ἥλιους κι ἀστέρια,
ῥοδῶνες καὶ κλήματα...» Ἀλλὰ ἐσὺ προτιμοῦσες
μποτίτσες φοδραρισμένες μὲ μάλλινο,
πουκάμισα κλειστὰ στὸ λαιμό-
γιατὶ φυσάει πολὺ στὸ Καλέντζι!
Ἔβλεπες πὼς ῥάβεις μὲ τὰ δυό σου χέρια,
ἔβλεπες πὼς ζυμώνεις μὲ τὰ δυό σου χέρια
κι ὀνειρευόσουν πὼς μπαίνεις στὴν τάξη
μὲ δεκατέσσερες φορεσιές,
μὲ δεκατέσσερα χριστόψωμα στὴν ἀγκαλιά σου.

Ἀλλὰ ξύπναγες τὸ πρωῒ κι ἄκουγες ποὺ ἔβρεχε.
Σὲ δίπλωνε σὰ μιὰ λύπη τ᾿ ἀδιάβροχό σου
κι ὁ δρόμος γιὰ τὸ σχολειὸ γινόταν πιὸ δύσκολος.
Βάδιζες κ᾿ εἶχες σκυμμένο τὸ πρόσωπο
σὰ νἆταν κάποιος ἀπάνω σου καὶ νὰ σ᾿ ἔκρινε
γιὰ τ᾿ ἄδεια σου χέρια. Σὰ νἄφταιγες μάλιστα,
σ᾿ ὅλη τὴ διαδρομὴ σὲ μπάτσιζε τὸ χιονόνερο.

Ἔμπαινες στὸ σχολειὸ κ᾿ ὅπως τ᾿ ἀντίκριζες
μοιραζόταν σὲ δεκατέσσερα χαμόγελα τὸ πρόσωπό σου.
Θυμόσουν πὼς ἡ ἀγκάλη σου ἦταν μισὴ
κι ἀνεβαίνοντας πάνω στὴν ἕδρα σου
ἄνοιγες τὴ λύπη σου καὶ τὰ σκέπαζες
ὅπως ὁ οὐρανὸς σκεπάζει τὴ γῆ.

Ὥρα 8 καὶ 20´ ἀκριβῶς.
Τὸ μάθημα ἀρχίζει κανονικά.
Ἐσὺ πάνω ἀπ᾿ τὴν ἕδρα κι ἀπ᾿ ἀντίκρυ σου ὁ Χριστός,
ἁπαλὸς καὶ γλυκὺς μὲς στὸ κάδρο του,
δίνετε τὰ χέρια πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια τους
νὰ τοὺς κάμετε μιὰ στέγη ἀπὸ ζεστασιὰ
γιατὶ σᾶς ἤρθανε καὶ σήμερα μουσκεμένα
κ᾿ ἡ λύπη περπατάει μὲς στὰ μάτια τους
ὅπως ὁ σπουργίτης πάνω στὸ φράχτη.

Τὸ καλαμπόκι δὲν ψώμωσε τὸ περσινὸ καλοκαίρι
κι ἀκοῦς τὸ ψωμάκι ποὺ κλαίει μὲς στὶς μπόλιες τους.
Ὥρα 10 καὶ 20´. Τὸ μάθημα συνεχίζεται.
Οἱ σπουργίτες σου χτυποῦν τὰ φτερά τους.
Τὸ μολύβι πεθαίνει ἀνάμεσα στὰ κοκκαλιασμένα τους δάχτυλα.
Ἡ καρδιά σου εἶναι τώρα μιὰ στάμνα σπασμένη.
Τὰ λόγια σου βγαίνουν ἀργὰ σὰ μιὰ βρύση ποὺ στέρεψε:
«Ὁ μέγας Ἀλέξανδρος... Ὁ μέγας Ἀλέξανδρος... Ὁ μέγας Ἀλέξανδρος...».
Τὰ δάχτυλά σου εἶναι πέντε. Τὰ μέτρησες δέκα φορές.
Τὰ δάχτυλά σου εἶναι πέντε. Μετρᾶς τὸ ἕνα χέρι σου
-τ᾿ ἄλλο σου βρίσκεται τυλιγμένο σὲ συννεφιά-
τὰ δάχτυλά σου εἶναι πέντε. Σηκώνεις τὸ πρόσωπο,
κοιτάζεις τὴ στέγη, κάνεις πὼς σκέφτεσαι
σκύβεις πάλι στὴν ἕδρα, ξεφυλλίζεις τὸν Αἴσωπο,
κατεβαίνεις καὶ γράφεις στὸ μαυροπίνακα,
κοιτάζεις τὸν οὐρανὸ ἀπ᾿ τὸ παράθυρο,
γυρίζεις τὸ κεφάλι σου ἀλλοῦ,
δὲ μπορεῖς ἄλλο παρὰ νὰ κλάψεις.
Παίρνεις τὸ μαθητολόγιο στὰ χέρια σου,
κάτι ψάχνεις νὰ βρεῖς, τὸ σηκώνεις διαβάζοντας
καὶ σκεπάζεις τὸ πρόσωπό σου.

Τὰ σύννεφα ἔχουν μπεῖ μὲς στὴν τάξη.
Ἀντίκρυ σου κι ὁ Χριστὸς παραδέρνει σ᾿ ἀμηχανία.
Θαρρεῖς καὶ σηκώνει στ᾿ ἀλήθεια τὰ χέρια του
ἑνωμένα στὸ φῶς ποὺ πέφτει ἀπὸ πάνω του.
Νιώθει στενόχωρα ὅπως τὰ μεσάνυχτα στὴ Γεθσημανῆ
καὶ δὲν εἶμαι ἐκεῖ νὰ σοῦ χτυπήσω τὸν ὦμο
καὶ δὲν εἶμαι ἐκεῖ νὰ σοῦ εἰπῶ: Δός του θάρρος,
βοήθησέ τον νὰ βγεῖ ἀπ᾿ τὴ δύσκολη θέση,
κατέβαινε, διάσχισε τὴν αἴθουσα γρήγορα,
μὴν τὸν ἀφήνεις ἐκτεθειμένο στὰ βλέμματα τῶν παιδιῶν,
δός του ἕνα βιβλίο νὰ κάνει πὼς συλλαβίζει,
δός του ἕνα βιβλίο νὰ κρύψει τὰ μάτια του.



ΤΑ 54 ΑΡΘΡΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ



Πρώτο μέρος ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ: Άρθρα 1 έως και 41 Σ' αυτό στοιχειοθετούνται οι τέσσερις μεγάλες κατηγορίες των δικαιωμάτων των παιδιών Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας & Συμμετοχής.







"Απαγορευμένη εκπαίδευση"

"LA EDUCATION PROHIBIDA"

"Αυτή η ταινία είναι η επιτομή μιας συνεχούς διαδικασίας μάθησης και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρηθεί οριστική"...
Στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζονται εναλλακτικές πρακτικές εκπαίδευσης και αντισυμβατικά σχολεία σε Λατινική Αμερική και Ισπανία. Αναφέρεται στη λαϊκή επιμόρφωση, το σύστημα Μοντεσσόρι, την προοδευτική εκπαίδευση, την εκπαίδευση Βάλντορφ, την κατ οίκον διδασκαλία κ.α.
Χωρίζεται σε 10 θεματικά επεισόδια, που το καθένα παρουσιάζει μια διαφορετική πτυχή της εκπαίδευσης στο πλαίσιο του σχολείου και έξω από αυτό.
Είναι η πρώτη Ισπανική ταινία που χρηματοδοτήθηκε μέσω "Crowdfunding" και προβλήθηκε ταυτόχρονα σε 130 πόλεις, σε 13 χώρες, με συνολικό αριθμό 18.000 θεατών μέσα σε μια μέρα.




πηγή : ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

"17 Νοέμβρη"


Νικηφόρος Βρεττάκος - Μικρός τύμβος

Δίχως τουφέκι και σπαθί, με το ήλιο στο μέτωπο,
υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα.
Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί
που ωραία λουλούδια τις μορφές σας
Λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου,
Μπροστά σ’ αυτό το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή.

Γιάννης Ρίτσος – Γλυκέ μου εσύ δε χάθηκες

Γλυκέ μου εσύ δε χάθηκες, μέσα στις φλέβες μου είσαι.
Γιε μου, στις φλέβες ολουνών, έμπα βαθιά και ζήσε.

Δες, πλάι μας περνούν πολλοί, περνούν καβαλλαραίοι,
όλοι στητοί και δυνατοί και σαν και σένα ωραίοι.

Ανάμεσά τους , γιόκα μου, θωρώ σε αναστημένο,
το θώρι σου στο θώρι τους μυριοζωγραφισμένο.

Γιε μου στ' αδέρφια σου τραβώ και σμίγω την οργή μου,
σου πήρα το ντουφέκι σου, κοιμήσου εσύ πουλί μου.



Ψήφισμα του Δημοφάντους κατά των τυράννων,
410/409 π,Χ.Ανδοκίδης, Περί Μυστηρίων (Ι), 96-98.

“Όποιος καταλύσει το δημοκρατικό πολίτευμα στην Αθήνα ή ασκήσει οποιαδήποτε αρχή μετά την κατάλυση της δημοκρατίας, να θεωρηθεί εχθρός των Αθηναίων και να φονευθεί ατιμωρητί, η δε περιουσία του να δημευθεί και το ένα δέκατο να περιέλθει στην θεά (Αθηνά). Αυτός που θα φονεύσει τον τύραννο ή τον συνεργό, καθώς και ο ηθικός αυτουργός, να είναι απαλλαγμένοι από το μίασμα (που επιφέρει η ανθρωποκτονία). Να ορκισθούν όλοι οι Αθηναίοι, κατά φυλές και κατά δήμους, επάνω από ακέραια θυσιάσματα, ότι θα φονεύσουν τον τύραννο ή τον συνεργό” 


Το κοινωνικό Συμβόλαιο - Τζον Λοκ 

"Αν ένας ηγεμόνας χρησιμοποιεί την εξουσία του εναντίον του λαού του, τότε ο λαός έχει το δικαίωμα να τον αντιμετωπίσει με Βία. Ο σωστός τρόπος για να αντιμετωπιστεί η παράνομη βία της εξουσίας είναι η ίδια η Βία." Δοκίμια περί διακυβερνήσεως

Zαν Ζακ Ρουσσώ

Ο σκλάβος στο έσχατο όριο της υποδουλώσεώς του χάνει την επιθυμία του να είναι ελεύθερος.

Οι φορείς της εκτελεστικής εξουσίας δεν είναι αφέντες του λαού, μα υπάλληλοί του. Ο λαός πρέπει να μπορεί να τους διορίζει και να τους απολύει όποτε θέλει. Δεν υπάρχει θέμα να συμβληθούν με το λαό, πρέπει να τον υπακούσουν.


ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ
ΗΤΟΙ
ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ


"Καὶ ποῖος στοχαστικὸς ἄνθρωπος ἠμπορεῖ νὰ πιστεύσῃ, ὅτι ὅποιος ἀπὸ τοὺς ἀλλογενεῖς δυνάστας ἤθελε κατατροπώσει τὸν ὀθωμανόν, ἤθελε μᾶς ἀφήσει ἐλευθέρους; Ὤ, ἀπάτη ἐπιζήμιος! Μὴν εἶσθε, ἀδελφοί μου, τόσον εὐκολόπιστοι. Ἀναγνώσετε τὴν ἱστορίαν καὶ μάθατε, ὅτι οἱ Ρωμαῖοι ἔταξαν τῶν Ἑλλήνων καὶ διαυθέντευσιν καὶ ἐλευθερίαν, ἀλλ᾿ ἀφοῦ ἐμβῆκαν εἰς τὴν Ἑλλάδα, εὐθὺς τὴν ἐκήρυξαν ἐπαρχίαν τους. Ἴδετε καὶ τὰ τωρινὰ παραδείγματα, ὁποὺ ἡ πολυποίκιλος στροφὴ τῆς γαλλικῆς στάσεως μᾶς παρασταίνει. Ὁ δυνάστης των μὲ ταξίματα μεγάλα καὶ μὲ τοιαῦτα μέσα, ἀπόκτησεν ὅσα κατὰ τὸ παρὸν ἔχει, καὶ πῶς ἐσεῖς νομίζετε νὰ σᾶς δοθῇ ἡ ἐλευθερία ἀπὸ ἀλλογενεῖς; Πῶς νὰ μὴν εἰπῇ τινάς, ὅτι ὀνειρεύεσθε ἔξυπνοι; Καὶ εἰς τί, παρακαλῶ σας, θεμελιώνετε τὰς ἐλπίδας σας; Εἰς τὴν ἀρετὴν τῶν ἀλλογενῶν δυνάστων ἴσως; Ἐλπίζετε νὰ κινηθοῦν εἰς σπλάγχνος ἐκεῖνοι διὰ τὰς δυστυχίας τὰς ἐδικάς μας;
Δὲν ἠξεύρετε, ὦ Ἕλληνες, ὅτι ἡ ἀρετὴ τὴν σήμερον δὲν εὑρίσκεται εἰς τοὺς θρόνους; Δὲν ἠξεύρετε, ὅτι οἱ Ἕλληνες μισοῦνται δοῦλοι, ἐπειδὴ ἤθελε τοὺς φθονήσει ἐλευθέρους κάθε μεγάλη δυναστεία ἀπὸ τὰς παρούσας τῶν ἀλλογενῶν; Ἀλλά, τέλος πάντων, ὑποθέτοντας κανένα ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς δυνάστας ὁπωσοῦν φιλέλληνα, δὲν ἠξεύρετε, ὅτι μόνος του δὲν ἠμπορεῖ νὰ κάμῃ τὸ οὐδέν, καὶ ὅτι οἱ ἐπίτροποί του ἢ εἶναι ἐχθροί μας, ἢ εἶναι ἀδιάφοροι, ἤ, τέλος πάντων, ἄσωτοι καὶ διεφθαρμένοι τὰ ἤθη; Τί στοχάζεσθε, τέλος πάντων, ἂν ἡ Ἑλλὰς ἐλευθερωθῇ ἀπὸ τὸν ὀθωμανικὸν ζυγὸν διὰ χειρὸς ἄλλου δυνάστου, νὰ γίνῃ ἀληθῶς εὐτυχής; Ὦ ἀλήθεια, ἀλήθεια! Διατί δὲν ἀπομακραίνεις τοιαύτην ἀπάτην ἀπὸ τοὺς Ἕλληνας; Διατί δὲν τοὺς μανθάνεις, ὅτι ὅσοι πατῶσιν εἰς θρόνον εἶναι ὅλοι τύραννοι;
Διατί, ἀδελφοί μου, νὰ θέλωμεν νὰ ἀλλάξωμεν κύριον, ὅταν μόνοι μας ἠμποροῦμεν νὰ ἐλευθερωθῶμεν; Νομίζετε νὰ εἶναι ἐλαφρότερος ὁ ζυγὸς μιᾶς ξένης δυναστείας; Δὲν στοχάζεσθε, ὅτι πάλιν ζυγὸς εἶναι; Στρέψατε τὰ ὦτα σας καὶ τοὺς ὀφθαλμούς σας εἰς τὴν Ἰταλίαν, καὶ ἀκούσατε τοὺς γογγυσμούς της, καὶ ἴδατε τὰ δάκρυά της, διὰ νὰ καταλάβητε τί θέλει νὰ εἰπῇ ἐλευθέρωσις ἀπὸ ξένους. Καταδέχεσθε ἐσεῖς νὰ ὁμολογῆσθε χρεῶσται ἀλλογενῶν τῆς ἐλευθερώσεώς σας; Μή, λοιπόν, μὴ ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μὴ δεικνύεσθε τόσον παράφρονες εἰς τὸν ἀναγκαιότερον συλλογισμόν, ἐσεῖς, ὁποὺ τόσον ἀψευδῶς προβλέπετε εἰς τὰς ἐμπορικάς σας ἐπιχειρήσεις τὸ μέλλον, καὶ ἀναγκάζονται οἱ ἴδιοι ἀλλογενεῖς, ὁποὺ μᾶς μισοῦσι, νὰ σᾶς θαυμάζουσι. Μὴν ἀπατᾶσθε, καὶ μὴν τρέφετε καμμίαν ἀπὸ τὰς εἰρημένας ἐλπίδας, ἀλλὰ προβλέπετε τὸ πλέον φανερὸν ἀπὸ κάθε μέλλον, τὴν ἀναγκαίαν, λέγω, ἐπανόρθωσιν τοῦ γένους μας ἀφ᾿ ἑαυτοῦ του, καὶ μὴν ἀργοπορῆτε αὐτὴν μὲ τὴν ἀπουσίαν σας.
Ἐσεῖς δέ, φίλοι μου καὶ σύγχρονοι νέοι, ἀγαπητοί μου Ἕλληνες, ὁποὺ μὲ τόσους κόπους καὶ ἀγρυπνίας διδάσκεσθε τὰς ἐπιστήμας εἰς τὰς ἀκαδημίας τῶν ἀλλογενῶν, καὶ ὁποὺ ἐξ ἀνάγκης ἐγνωρίσατε τί ἐστὶ πατρίς, τῆς ὁποίας ὁ ἔρως σᾶς ἐνθουσιάζει, καὶ ἤδη ἀρχίσατε παντοίοις τρόποις νὰ ξαναδώσητε εἰς τὸ ἑλληνικὸν ὄνομα τὸ παλαιὸν σέβας, ὁποὺ εἶχεν καὶ ἔχασεν, ἐσεῖς, λέγω, ὁποὺ μὲ τὴν φυσικήν σας ἀγχίνοιαν ἀποδεικνύετε φανερῶς τῶν ἀλλογενῶν συμμαθητῶν σας τὸ ἑλληνικὸν πνεῦμα ὁποῖον εἶναι, μὴν βραδύνετε πλέον τὸν μισευμόν σας διὰ τὴν Ἑλλάδα.
Ὑπάγετε νὰ προητοιμάσητε τὴν ἐπανόρθωσιν τῶν συμπατριώτων μας. Ἡ δόξα σᾶς προσμένει μὲ τοὺς στεφάνους τῆς νίκης εἰς τὰς χεῖρας καὶ μὲ τὰς ἀγκάλας ἀνοικτάς. Μὴν ξεχάσετε, ὅτι ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ ἀληθὴς φιλοσοφία εἶναι τὸ νὰ ζῇ τινὰς εἰς πολλούς, καὶ αὐτὸ ἀποκτᾶται ὠφελῶντας τους. Σπουδάσατε μὲ ταχύτητα, ὅσοι μέχρι τοῦ νῦν δὲν τὸ ἐπράξατε, τὴν πολεμικὴν τέχνην καὶ μεταχείρισιν τῶν ἀρμάτων. Ἐσεῖς ἔχετε τὴν διάθεσιν ἐξαίρετον. Ἂς διώξωμεν μίαν φορὰν τὸν ὀθωμανὸν εἰς τὴν Ἀφρικήν, ὦ Ἕλληνές μου, καὶ ἔπειτα θέλετε ἰδεῖ εἰς πόσον ὀλίγους χρόνους ἡ Ἑλλὰς θέλει ξαναλάβει τὴν προτέραν της λάμψιν. Ἂς ἐβγάλωμεν, ἀδελφοί μου, τὴν βρῶμαν, διὰ νὰ αἰσθανθῶμεν τὴν μυρωδίαν τῶν ἀνθῶν. Τὰ μέσα τὴν σήμερον εἶναι ἀρκετά· ἡ μηχανή, τέλος πάντων, εἶναι τελειωμένη. Ἄλλο δὲν λείπει, παρὰ νὰ τὴν κινήσῃ τινάς, καὶ ἔπειτα μόνη της θέλει δουλεύσει".



Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

Ιστορία β΄ γυμνασίου


Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

 

 


ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΟΜΑΔΑ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΩΝ (ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΠΗΓΩΝ)

1.      Να μελετήσετε την ιστορική αφήγηση του βιβλίου σας σελ. 29, ανάπτυξη του εμπορίου και την εμπορική επιστολή. Να απαντήσετε στο ερώτημα : Ποια ήταν η συμβολή των Αράβων στην ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου; (λόγοι ανάπτυξης του εμπορίου, εμπορικά κέντρα, προϊόντα).

2.      Να συγκρίνετε τους χάρτες της σελ. 17 και της σελ. 27. Τι παρατηρείτε; Ποια τα συμπεράσματά σας για τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία;


ΟΜΑΔΑ ΛΕΞΙΚΟΓΡΑΦΩΝ


1.      Να δημιουργήσετε ένα γλωσσάρι με τις λέξεις κλειδιά των ενοτήτων του βιβλίου σας για τους Άραβες (σελ. 26 – 30)


ΟΜΑΔΑ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΤΕΧΝΗΣ – ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ


1.      Να μελετήσετε την ιστορική αφήγηση του βιβλίου σας στη σελ. 29 για τα γράμματα, την επιστήμη και τις τέχνες καθώς και την επίδραση του αραβικού πολιτισμού. Να απαντήσετε στα ακόλουθα ερωτήματα :

α) Ποια στοιχεία δείχνουν την πολιτιστική ανάπτυξη των Αράβων; (αναφορά)

β) Να παρατηρήσετε τις εικόνες των σελ. 28 και 30. Ποια είναι τα συμπεράσματά σου για την αραβική τέχνη;


2.      Ποιες ήταν οι επιστημονικές επιδόσεις των Αράβων; Να συμπληρώσεις τον πίνακα.

επιστήμη
επιστημονικές επιδόσεις
μαθηματικά
 
γεωγραφία
 
αστρονομία
 
χημεία
 
ιατρική
 

 
Εργασίες για το σπίτι

1.      Χρησιμοποιώντας τις χρονολογίες των δύο ενοτήτων για τον κόσμο του Ισλάμ (από την ιστορική αφήγηση και τις πηγές), δημιουργήστε μία χρονογραμμή (χρονολογίες ή αιώνες και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν).

2.      Με τη βοήθεια ενός λεξικού να δώσετε τους ορισμούς των λέξεων αραβικής προέλευσης της σελ. 30.

Πλάτωνος "Πολιτεία"


Θεωρία των ιδεών – αναβαθμοί γνώσης – οι φιλόσοφοι

 

Στην «Πολιτεία» στο 2ο βιβλίο, όπως διεξάγεται ο διάλογος ανάμεσα στο Σωκράτη και στους δύο αδερφούς του Πλάτωνα, Γλαύκωνα και Αδείμαντο, οδηγούμαστε στην ακριβή σύλληψη του προβλήματος. Από τη φύση της δικαιοσύνης και της αδικίας θα αποδειχθεί η υπεροχή της πρώτης, σαν αγαθού που μόνο του φέρνει την ευτυχία. Ο Σωκράτης προτείνει να πραγματευθούν το δύσκολο πρόβλημα, όχι μέσα στα όρια της ατομικής ζωής, αλλά στα μεγαλύτερα πλαίσια του κράτους. Το επόμενο μέρος , καθώς και το 4ο βιβλίο αφιερώνεται  σε ένα διανοητικό πείραμα, να παρακολουθήσουν την εξέλιξη μιας πόλης από τις πρωτόγονες αρχές της  και, καθώς θα προχωρά η γένεσή της, να διερευνούν το ρόλο της δικαιοσύνης μέσα σ’ αυτήν. Αυτή η θεωρητική κατασκευή κράτους, έρχεται σε αντίθεση με τη σοφιστική.

Στη θεωρητική οικοδόμηση του πλατωνικού κράτους την πρώτη θέση πιάνει η τάξη των φυλάκων, που από αυτή βγαίνει η τάξη των αρχόντων. Από την αρχή αρχή τα προβλήματα της παιδείας κατέχουν το κέντρο. Μπροστά στις δύο τάξεις, η Τρίτη, η τάξη των δημιουργών περνά τελείως στο πίσω πλάνο. Γι’ αυτό έχουν κατηγορήσει τον Πλάτωνα συχνά, ότι αυτός, άμοιρος από κοινωνικό αίσθημα, έμεινε αδιάφορος στους τύπους ζωής των πολλών. Το να ισχυριστούμε όμως μαζί με τον W. Fite ότι τα σχέδια του Πλάτωνα ξεφύτρωσαν από την ιδεολογία μιας «αργόσχολης τάξης» που περιφρονούσε το λαό, αποτελεί ανεύθυνη αδικία. Δεν υπάρχει πουθενά σε ολόκληρο τον Πλάτωνα χωρίο που να λέει ότι αξίζει να κυνηγά κανείς τη δύναμη για το ατομικό ή ταξικό συμφέρον. Άλλωστε στην ιδανική πολιτεία του Πλάτωνα, οι τρεις τάξεις δεν αποτελούν κάστες με αυστηρά σύνορα, αλλά δηλώνουν τη θέση στην οποία τοποθετείται ο καθένας χάρη στις ικανότητές του. Ο συγγραφέας παίρνει σαν δεδομένο τις ατομικές ικανότητες και τις χρησιμοποιεί με τον καλύτερο τρόπο, εντάσσοντάς τις σε ένα μόνιμο σύστημα.

Η τριχοτόμηση του πολιτεύματος παραλληλίζεται με τα τρία μέρη της ψυχής της πλατωνικής ψυχολογίας :

άρχοντες ---------------- λογιστικόν --------------------σοφία

φύλακες -----------------θυμοειδές --------------------ανδρεία

δημιουργοί --------------επιθυμητικόν-----------------σωφροσύνη

Η τέταρτη βασική αρετή είναι η δικαιοσύνη που βρίσκεται με σε όλα και πάνω απ’ όλα, γιατί υποδείχνει σε κάθε τμήμα τη σωστή θέση του και συγκρατεί την αρμονία του συνόλου.

Στο τέλος του 6ου βιβλίου ο Πλάτωνας την ιδέα του αγαθού σαν πηγή πνευματικής ύπαρξης, που δίνει στα νοητά αντικείμενα την αλήθεια και στον άνθρωπο που βρίσκεται στο δρόμο της γνώσης τη δυνατότητα να τα συλλάβει, τη συγκρίνει με τον ήλιο, που επιτρέπει στα πράγματα να γεννιούνται μέσα στον ορατό κόσμο, μας δημιουργεί όμως χάρη στο φως την προϋπόθεση να τα βλέπουμε. Έτσι η ιδέα του αγαθού είναι ανώτερη από όλες τις άλλες ιδέες, οι οποίες την τοποθετούν πάνω από τον κόσμο των ιδεών σαν την πιο κατάλληλη θέση ύπαρξης.

Βάση της φιλοσοφίας του Πλάτωνα είναι η περί ιδεών θεωρία του. Οι ιδέες συνιστούν την ουσία του κόσμου, είναι αιώνιες και αμετάβλητες, ενώ τα φαινόμενα του αισθητού κόσμου είναι μεταβλητά και εφήμερα, ευρίσκονται σε διαρκή γένεση και φθορά. Η ύπαρξη των ιδεών επηρεάζει την ύπαρξη των αισθητών όντων, χωρίς να συμβαίνει το αντίστροφο. Τα αισθητά όντα αντλούν τη μορφή τους από τις ιδέες και έχουν διπλή σχέση προς τις ιδέες. Από το ένα μέρος παρουσιάζουν ομοιότητα μετέχοντα στις ιδέες, από το άλλο μέρος, όμως,  χωρίζονται από αυτές εξαιτίας της ατέλειάς τους. Ο Πλάτωνας χρησιμοποιεί τους όρους «μετοχή» και «χωρισμός», για να δηλώσει τη διπλή αυτή σχέση. Η ψυχή προσβλέπουσα σε αυτές δια της αναμνήσεως, γνωρίζει τα όντα, γιατί αναγνωρίζει σ’ αυτά τις εικόνες των ιδεών.

Ο Πλάτωνας κάνει λόγο για την ύπαρξη δύο κόσμων, του αισθητού και του νοητού : α) ο κόσμος της αίσθησης, της μεταβολής και του γίγνεσθαι, β) ο κόσμος των ιδεών, που βρίσκεται πέρα και υπεράνω του κόσμου των φυσικών αντικειμένων και είναι εκτός χώρου και χρόνου.

Αναβαθμοί γνώσης : κάθε μέρος διχοτομείται ξανά σε σχέση με τα κύρια μέρη, κι έτσι διαγράφονται τέσσερις αναβαθμοί, η Δοξασία, με βάση τις εικόνες του ίσκιου (εικασία), η εμπιστοσύνη στην άμεση αντίληψη των αισθήσεων (πίστις), οι ενέργειες του λογικού που στηρίζονται σε ορατές μορφές (διάνοια, παράδειγμα η γεωμετρία, τελευταία βαθμίδα, η θέαση στον κόσμο του απόλυτου, η οποία αποκτήθηκε με τη διαλεκτική (νόησις). Στο 7ο βιβλίο ο Πλάτωνας παρουσιάζει την αλληγορία του σπηλαίου. Στον πέμπτο αναβαθμό ξαναγυρνούν οι φωτισμένοι στη σπηλιά, για να επιδράσουν πάνω σε άλλους χάρη στη γνώση τους. Αυτή η επιστροφή αποτελεί σκληρό καθήκον και αντιστοιχεί στην ηθική αναγκαιότητα, που αναγκάζει το φιλόσοφο να περάσει από την ευτυχία του θεωρητικού βίου στον ενεργητικό βίο της πολιτειακής ζωής.

Ο φιλόσοφος σπάζει τα δεσμά της αφροσύνης και της πραγματικότητας σχηματισμένης από συνήθεια και φτάνει στην ενατένιση του αγαθού. Πρέπει να γίνει ο απελευθερωτής των δεσμωτών που μένουν στον κόσμο των σκιών με όργανό του την παιδεία. Η παιδεία είναι η καθοδήγηση του θείου στοιχείου που ενυπάρχει μέσα στον άνθρωπο προς την αληθινή περιοχή του όντος και προϋποθέτει την αποκάθαρση της ψυχής από τις γήινες απολαύσεις της. Έπειτα από όλα αυτά η πόλη θα ευτυχήσει να έχει άρχοντες που δε θα θεωρούν την άσκηση της αρχής ως μέσο για πλουτισμό και για εξυπηρέτηση των προσωπικών τους συμφερόντων, πράγμα που γίνεται στις υπάρχουσες πολιτείες, αλλά ως αναγκασμό απαραίτητο για την εξασφάλιση της κοινής ευδαιμονίας για όλη την πόλη.




πηγές

Albin Lesky, «Ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας»

Κ.Α. Γεωργούλη, «Πλάτωνος Πολιτεία»

Λ. Μπαρτζελιώτη, «Αίσθηση και Επιστήμη»

Λ. Μπαρτζελιώτη, «Φιλοσοφία και επιστημονική έρευνα»