«Απρίλης: Άνοιξη! Δυο σταγόνες θάλασσα τα μάτια
σου.
Μια καρδερίνα ανεβοκατεβαίνει σ’ έναν
ξύλινο σταυρό».
(Γιάννης Ρίτσος, Σημειώσεις στα
περιθώρια του χρόνου)
Απρίλης – Γιώργος Σεφέρης
Από τις
«Μέρες του 1945 – 1951»
Κι ας ήρθε ο
Απρίλης
με τα βάγια και τις πασχαλιές·
πια δεν
ακούω τίποτε, θαρρείς και χιόνισε όλη νύχτα.
5. 4. 1946
Ψυχοδύναμη – Κώστας Βάρναλης
Μέρα χρυσή,
κατάχρυση, μα πώς ναν τη χαρείς;
Κι ο μπάτης
ο ανοιξιάτικος στα στήθια σου βαρύς.
Απρίλης με το Θάνατο χορεύουν και γελούνε
κι όσα
λουλούδια και καρποί, ξέν’ άρματα σε κλειούνε.
Ετούτ’ οι
σκότεινοι άνθρωποι σκοτώνουν την ημέρα,
τ’ ασήκωτο
κεφάλι τους βαραίνει τον αέρα.
Ψεύτικα ζουν
σε ψεύτικη πατρίδα. Που ’ναι σκλάβοι,
αλυσωμένοι
από παντού, δεν το ’χουν καταλάβει,
μάιδε, πως
είναι πεθαμένοι από την πρώτην ώρα,
που
νεκρογεννηθήκανε στην πεθαμένη χώρα.
Κι όμως,
πολύν καιρό δεν έχει, ετούτ’ οι πεθαμένοι
κάνανε θάμ’
αθάνατο στην πάσαν οικουμένη.
Πάλι από
δαύτους, σύντομα, μόλις η Μάνα κράξει,
θα βγει ζωή
κι ανάσταση για τη Μεγάλη Πράξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου