δευτερεύουσες ονοματικές ειδικές προτάσεις

ονοματικές ειδικές προτάσεις, θεωρία from gina zaza

Ασκήσεις

Να αναγνωρίσετε τις  δευτερεύουσες  ονοματικές προτάσεις (είδος πρότασης, εισαγωγή, εκφορά, συντακτική λειτουργία).

1.       οὗτοι ἔλεγον ὅτι Κῦρος μὲν τέθνηκεν, Ἀριαῖος δὲ πεφευγὼς ἐν τῷ σταθμῷ εἴη μετὰ τῶν ἄλλων βαρβάρων

2.      λέγω δ᾽ ὑμῖν ὅτι διοσημία ᾽στὶ

3.      Οἶμαι γὰρ οὐδένα τοῦτ᾽ ἀγνοεῖν, ὅτι πάντες ἄνθρωποι περὶ τὸν τόπον τοῦτον εἰώθασιν διατρίβειν ὅθεν ἂν προέλωνται τὸν βίον πορίζεσθαι

4.      Ὑπολάβοι δέ τις ἂν ὡς οὐδεὶς ἄρα ἀδίκως ἠτίμωται Ἀθήνησιν || Θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι τάχα κανείς δεν χάνει άδικα τα πολιτικά του δικαιώματα στην Αθήνα.

5.      καὶ λέγω σοι ὅτι οἱ τύραννοι τῶν μεγίστων ἀγαθῶν ἐλάχιστα μετέχουσι, τῶν δὲ μεγίστων κακῶν πλεῖστα κέκτηνται

6.      Ἀλλ᾽, ὦ ἄνδρες, τοῦτο μὲν ἴστε, ὅτι οὐδ᾽ ἂν ἔγωγε ἐστασίαζον, εἰ ἄλλον εἵλεσθε

7.      ἀκούσας ταῦτα ὁ Σεύθης εἶπεν ὅτι οὐδενὶ ἂν ἀπιστήσειεν Ἀθηναίων

8.      καὶ ἔλεγον ὅτι Λακεδαιμόνιοι ὧν δέονται πάντων πεπραγότες εἶεν παρὰ βασιλέως

9.      ἀπεκρινάμην ὅτι πολὺ ἂν θᾶττον ἑλοίμην ἀποθανεῖν ἢ ᾽κεῖνον περιιδεῖν

10.   παρῆσαν οἱ Θηβαῖοι λέγοντες ὅτι ἀφιᾶσι τὰς πόλεις αὐτονόμους

11.    [ἐκεῖνοι … οἳ ὑμῶν τοὺς πολλοὺς] ἔπειθόν τε καὶ κατηγόρουν ἐμοῦ μᾶλλον οὐδὲν ἀληθές, ὡς ἔστιν τις Σωκράτης σοφὸς ἀνήρ

12.   ἐλογιζόμην ὅτι τούτου μὲν τοῦ ἀνθρώπου ἐγὼ σοφώτερός εἰμι σκεφτόμουν ότι είμαι σοφότερος από αυτόν τον άνθρωπο.

13.   ἀπήγγελλον τοῖς Ἀθηναίοις ὅτι στράτευμα πάμπολυ προσίοι

14.   ἐπεδείξαντο δ᾽ ὑμῖν ὡς χρὴ τῇ φύσει χρῆσθαι τῇ τούτων ἐξ ὧν ἔπραξαν περὶ Ὠρωπόν

15.   ἐδήλουν δὲ οὐδὲν ὅτι ἴσασι τὰ πρασσόμενα

16.   ἔπειτα δὲ διαγγέλλεται δήπου ὅτι αὐτοὶ μὲν οἱ πολέμιοι οὐχ ἱκανοὶ ἡγοῦνται

17.   τεκμήριον δ᾽ ἔτι ἔστω ὑμῖν καὶ τοῦτο ὅτι ἰσχυρῶς αὗται αἱ πόλεις πεφόβηνται

18.   προεῖπε δὲ καὶ τοῦτο τοῖς στρατιώταις, ὡς εὐθὺς ἡγήσοιτο τὴν συντομωτάτην ἐπὶ τὰ κράτιστα τῆς χώρας

 πηγή : http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/composition/page_068.html#

Μαρία Πολυδούρη, Παρίσι

Παρίσι, ήταν καιρός τα ονείρατά μου
στο σκοτεινό πρωί σου να σκορπίσω
και να σ’ αφήσω παίρνοντας κοντά μου
τη θλιβερή χαρά να σ’ αγαπήσω.

Τώρα η Μεσόγειος λυγερή σειρήνα
που στο πλοίο μας γύρω αφροκοπάει
κι’ όλα του αφρού της τα κάτασπρα κρίνα
ένας σκοπός: μακριά σου να με πάει.

Κ’ ύστερα να σιμώσουμε κει πέρα,
θαρθει προσταχτικό το φως ν’ ανοίξει
τα μάτια μου στην τρισγαλάζια μέρα
και την ενθύμησή σου να μου πνίξει.

Κι ύστερα τα νησιά της θα χυμήσουν.
Κι η Αθήνα, ξέρω, δε θ’ αργοπορήσει.
Θε να στηθούνε να μου πολεμήσουν
της αμαρτίας τον έρωτα, Παρίσι!

Και θα θελήσουν να ξεχάσω πόσο
σου δόθηκε αμέσως η ψυχή μου.
Καθώς χωρίς την έγνοια ν’ ανταμώσω
γύριζα μες στους δρόμους μοναχή μου.

Όμως παντού έπιανα εύκολες φιλίες
γιατί σα να με ξέραν μου γελούσαν
παντού, σπίτια και πάρκα κι εκκλησίες
κι όταν ξαναπερνούσα μου μιλούσαν.

Και θα θελήσουν να ξεχάσω, πόση
καινούργια νιότη συ μούχες χαρίσει,
πως τη μοίρα μου ακόμα έχω ανταμώσει
γυρίζοντας στους δρόμους σου, Παρίσι.

πηγή : http://www.greek-language.gr/Resources/literature/education/urban/browse.html?urb=26#prettyPhoto

πηγή φωτογραφίας : https://gr.pinterest.com/pin/161566705362192005/

Καλό μήνα!!!

“Το χιόνι του Φλεβάρη βάνει στάρι στο κελάρι”

A. Fouquet

“Στα μαλακά Φλεβάρη μου και έχει ο Θεός”

Φεβρουάριος, Ρένα Καρθαίου

Άνθη  ανάκατα και χιόνι

Τις αμυγδαλιές   φορτώνει.

Κούτσα  κούτσα  κατεβαίνει ,

όλη η πλάση τον προσμένει !

Μήνυμα  πως δεν αργεί ,

φτάνει η Άνοιξη   στη γη .

Στο γαλάζιο  το στεφάνι ,

του ήλιου  κάποια αχτίδα εφάνη .

Το ‘παν και το λένε τόσοι ,

άνθρωποι με τόση γνώση :

«Ο Φλεβάρης και αν φλεβίσει ,

Καλοκαίρι θα μυρίσει » .