Οκτώβριος – Μίλτος Σαχτούρης
Στο ταβάνι σχήματα τριαντάφυλλα
και
σχήματα αράχνη
τα φώτα κίτρινα θαμπά σκοτεινά
μεγάλα ψάρια στους πράσινους
βαθιούς τοίχους
καρφωμένα
αίμα
τρύπιες κουβέρτες και σπασμένα
τζάμια
η βροχή
και ξάφνου μέσα στα χέρια μου τα
μαλλιά της
το σώμα της και τ’ ανοιχτό στόμα της
μακριά βαθιά πάνω στο βουνό
Το μυαλό μου
κουρασμένο
κι ο αγέρας διάφανος σαν κρύσταλλο
ρολόγια πέφτουν ολοένα και
σπάζουν πάνω στο πλακόστρωτο
σήμερα ο
αγέρας δυνάμωσε ακόμη
απ’ το παράθυρο βγήκε ένα χέρι
μες στον καθρέφτη φάνηκε έν’ άλλο
χέρι
έδερναν τα μεσάνυχτα
μακριά ακουγόταν ένα βογκητό
Όλα όσα βλέπω
τα παράξενα σπίτια μού θυμίζουν
εσένα
η νύχτα μού θυμίζει εσένα
ένα μικρό παιδί που κλαίει μου
θυμίζει
εσένα
κι ο τάφος μού θυμίζει εσένα
τα ψάρια τα λουλούδια μού θυμίζουν
εσένα
όλες οι φωτογραφίες όλα τα χρώματα
όλα μού θυμίζουν εσένα
κι όλα τ’ αγαπώ για σένα
Παροιμίες για τον Οκτώβριο
Άη Δημητράκη μου, μικρό
καλοκαιράκι μου.
Αν βρέξει ο Οκτώβρης και χορτάσει
η γη, πούλησ' το σιτάρι σου και αγόρασε βόδια.
Αν δε βρέξει, ας ψιχαλίσει, πάντα
κάτι θα δροσίσει.
Αν δε βρέξει, πώς θα ξαστερώσει;
Αν δε χορτάσει ο Οκτώβριος τη γη,
πούλησε τα βόδια σου και αγόρασε σιτάρι.
Άσπορος μη μείνεις, άθερος δε
μένεις.
Βαθιά τ' αυλάκια να φουντώσουνε
τα στάχυα.
Δεύτερο αλέτρι, δεύτερο δεμάτι.
Μακριά βροντή, κοντά βροχή.
Ο καλός ο νοικοκύρης, ο λαγός και
το περδίκι, όταν βρέχει χαίρονται.
Οκτώβρη και δεν έσπειρες καρπό
πολύ δεν παίρνεις.
Οκτώβρης και δεν έσπειρες, σιτάρι
λίγο θα 'χεις.
Οκτώβρη και δεν έσπειρες λίγο
ψωμί θα πάρεις.
Οκτώβρης βροχερός, Οκτώβρης
καρπερός.
Οκτώβρης-Οκτωβροχάκης το μικρό
καλοκαιράκι.
Όποιος σπέρνει τον Οκτώβρη, έχει
οκτώ σειρές στ' αλώνι.
Τ' άη - Δημητριού, τι είσαι 'σύ
και τι 'μαι εγώ λέει το νιο κρασί στο παλιό.
Τ' Άη Λουκά σπείρε τα κουκιά.
Τα σταφύλια τρυγημένα και τα
σκόρδα φυτεμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου