Ναπολέων Λαπαθιώτης (1888 – 1944)

Ποιητής του νεοσυμβολισμού και του νεορομαντισμού.

Η λογοτεχνική του πένα  έσταζε στα έργα του θλίψη και μελαγχολία. Στην ποίησή του''κυριαρχούσε  το αίσθημα του χαμένου ιδανικού και της νοσταλγίας'' .

Ο Λαπαθιώτης  επηρεάστηκε από το ρεύμα του αισθητισμού και είχε πρότυπό του τον Όσκαρ  Ουάιλντ που, κατά έναν περίεργο τρόπο, οι ζωές τους είχαν πολλά κοινά στοιχεία.

Αντισυμβατικός ο ίδιος, έδωσε τέλος στη ζωή του στις 7 Ιανουαρίου 1944.

Πολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν.

Ερωτικό

Καημὸς ἀλήθεια νὰ περνῶ 
τοῦ ἔρωτα πάλι τὸ στενό, 
ὥσπου νὰ πέσει ἡ σκοτεινιὰ 
μιὰ μέρα τοῦ θανάτου...

Στενὸ βαθὺ καὶ θλιβερό, 
ποῦ θὰ θυμᾶμαι γιὰ καιρό, 
- τί μοῦ στοιχίζει στὴν καρδιὰ 
τὸ ξαναπέρασμά του;

Ἂς εἶναι, ὡστόσο, - τί ὠφελεῖ; 
Γυρεύω πάντα τὸ φιλί, 
στερνὸ φιλί, πρῶτο φιλὶ 
καὶ μὲ λαχτάρα πόση!

Γυρεύω πάντα τὸ φιλὶ - ἂχ καρδιά μου! 
ποὺ μοῦ τὸ τάξανε πολλοί, 
κι ὅμως δὲν μπόρεσε κανεὶς 
ποτὲ νὰ μοῦ τὸ δώσει...

Ἴσως μιὰ μέρα, ὅταν χαθῶ, 
γυρνώντας πάλι στὸ βυθὸ 
καὶ μὲ τὴ νύχτα μυστικά, 
γίνουμε πάλι ταίρι,

αὐτὸ τὸ ἀνεύρετο φιλί, 
ποὺ τὸ λαχτάρησα πολύ, 
- σὰ μιὰ παλιά της ὀφειλὴ 
- νὰ μοῦ τὸ ξαναφέρει...

αποσπάσματα πηγών: Βικιπαιδεία