Καλό μήνα!

«Να μείνει», Κ. Π. Καβάφης

Η ώρα μια την νύχτα θάτανε,

ή μιάμισυ.

           Σε μια γωνιά του καπηλειού·

πίσω απ’ το ξύλινο το χώρισμα.

Εκτός ημών των δυο το μαγαζί όλως διόλου άδειο.

Μια λάμπα πετρελαίου μόλις το φώτιζε.

Κοιμούντανε, στην πόρτα, ο αγρυπνισμένος υπηρέτης.

Δεν θα μας έβλεπε κανείς. Μα κιόλας

είχαμεν εξαφθεί τόσο πολύ,

που γίναμε ακατάλληλοι για προφυλάξεις.

Τα ενδύματα μισοανοίχθηκαν — πολλά δεν ήσαν

γιατί επύρωνε θείος Ιούλιος μήνας.

Σάρκας απόλαυσις ανάμεσα

στα μισοανοιγμένα ενδύματα·

γρήγορο σάρκας γύμνωμα — που το ίνδαλμά του

είκοσι έξι χρόνους διάβηκε· και τώρα ήλθε

να μείνει μες στην ποίησιν αυτή.

«Ιούλιος-Αύγουστος», Λένα Παππά

Ὁ ἡλιοφόρος Ἰούλιος λίγος,

ὁ εὔγευστος Αὔγουστος ἐλάχιστος

καὶ πότε κιόλα ὁ σιγαλὸς Σεπτέμβριος.

Πρὸς τὸ κενὸ καλπάζοντας

νὰ κρατηθεῖς, ἀπὸ ποῦ

νὰ φύγεις,

κλειδί—κλαδί δὲν ἔχει ὁ χρόνος λεῖος, ἀπότομος

κάθε στιγμὴ του γκρεμὸς — πῶς νὰ σώσεις

τὴν ἀστραπὴ τὴ ζωή σου

—μ' ἕνα ποίημα, μ' ἕνα παιδί,

μ' ἕνα ἄγαλμα στὸ μουσεῖο;

Μία, δύο καὶ τρεῖς φορὲς κι ἑκατοντάδες

κι ἂν ἔρθει ὁ Ἰούλιος

κι ὁ Αὔγουστος ἂν ἔρθει πάλι

στὸ θάνατό σου θὰ σ' ἐγκαταλείψουν

ποὺ λίγο-λίγο, καθημερινὸς σ’ ἔχει κερδίσει, ὅσα

φιλιὰ κι ὅσα φτερὰ

μέσα τους κι ἂν ἐπρόφτασες νὰ θησαυρίσεις.

 Ἀπὸ Σπύρου Κοκκίνη 6η ἔκδ, «Ἀνθολογία Νεοελληνικῆς Ποίησης»

Ἐκδ. Ι.Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΥ & ΣΙΑΣ Α.Ε., Ἀθῆναι 2000.