Το Συνέδριο της Βιέννης (1814 - 1815)

Το Συνέδριο Ειρήνης της Βιέννης (1814 -1815) (σελ 9 – 12)

Το Συνέδριο της Βιέννης», πίνακας του Ιζαμπέ (Isabey, 1819). Διακρίνονται όρθιοι από αριστερά προς δεξιά οι: Γουέλινγκτον, Λόμπου ντα Σιλβέιρα, Σαλντάνια ντα Γκάμα, Λέβενγιελμ, Νοάιγ, Μέττερνιχ, Λα Τουρ ντυ Πεν, Νέσελροντ, Ντάλμπεργκ, Ρασουμόφσκι, Στιούαρτ, Κλάνκαρτυ, Βάκεν, Γκεντς, Χούμπολτ και Κάθκαρτ. Καθήμενοι από αριστερά οι: Χάρτεμπεργκ, Πλμέλα, Κάστερκ, Βέσενμπεργκ, Λαμπραντόρ, Τελεϋράνδος και Στάκελμπεργκ.

Τσάρος Αλέξανδρος Α΄

Καγκελάριος Μέτερνιχ

Ερωτήσεις

1. Ποιες δυνάμεις συγκαλούν το Συνέδριο της Βιέννης το 1814;
2. Ποιοι ήταν οι στόχοι του Συνεδρίου;
3. Ποιοι ήταν οι εκπρόσωποι του παλιού καθεστώτος και ποια τα πιστεύω τους;
4. Να δώσετε τον ορισμό των όρων : Παλινόρθωση, Παλαιό καθεστώς, Πολυεθνικές Αυτοκρατορίες,  λαός, έθνος.
5. Ποιες ήταν οι πολιτικές απόψεις του Μέττερνιχ;
6. Ποιες προϋποθέσεις δημιούργησαν οι τρεις ισχυροί άνδρες του Συνεδρίου της Βιέννης για τη διατήρηση της ισορροπίας ισχύος στην Ευρώπη;
7. Πώς απείλησε ο Ναπολέοντας το Συνέδριο της Βιέννης και τι συνέβη στη συνέχεια;
8. Να δώσετε τον ορισμό των όρων : Ιερά Συμμαχία, Ευρωπαϊκή Συμφωνία.
9. Ποια μηνύματα άσκησαν στους λαούς της Ευρώπης τα μηνύματα της Γαλλικής Επανάστασης;

Το Συνέδριο (της Βιέννης) χορεύει. Γκραβούρα εποχής τον Φοσεβάλ. Παρίσι, Εθνική Βιβλιοθήκη. 

Ιερά Συμμαχία

λεξικό Τριανταφυλλίδη – όροι ενότητας

πηγή  

http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/index.html

έθνος το [éθnos] Ο46 : σύνολο ανθρώπων που διακρίνεται και θέλει να διακρίνεται ως τέτοιο με βάση μια μακρόχρονη συνοίκηση στον ίδιο γεωγραφικό χώρο, μια κοινή ιστορική και πολιτιστική εξέλιξη, μια (υποθετική ή πραγματική) φυλετική ομοιογένεια· (πρβ. εθνότητα, λαός, γένος, φυλή): Γαλλικό / γερμανικό / αμερικανικό ~. Tο ~ των Ελλήνων. H ιστορία / οι παραδόσεις / η γλώσσα / ο πολιτισμός / το παρελθόν / το μέλλον ενός έθνους. Tα ιδεώδη / τα ιδανικά / τα οράματα ενός έθνους. H ελευθερία / η ανεξαρτησία / οι αγώνες ενός έθνους. H πνευματική / η πολιτική ηγεσία του έθνους. Οργανισμός Hνωμένων Εθνών (ΟHΕ).

[λόγ. < αρχ. ἔθνος `κοπάδι, ομάδα ανθρώπων, έθνος΄ (ελνστ. ἔθνη `οι μη Ιουδαίοι (σημ. από τα αραμ.), οι μη Χριστιανοί΄) & σημδ. γαλλ. nation]

λαός ο [laós] Ο17 : σύνολο ανθρώπων που αποτελούν ενότητα με βάση ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά ή συνεκτικά στοιχεία. 1α. οι κάτοικοι μιας χώρας, πόλης, περιοχής· πληθυσμός: Ο ~ της Ελλάδας / της Aθήνας / της Mακεδονίας. || το σύνολο του πληθυσμού ενός κράτους: Διάγγελμα του πρωθυπουργού προς το λαό. Kάθε ~ έχει τους ηγέτες που του ταιριάζουν. β. οι κάτοικοι, οι πληθυσμοί ευρύτερων περιοχών: Οι λαοί της Aσίας / της Aφρικής / της Δύσης / της Mεσογείου. 2. οι κάτοικοι καθορισμένου χώρου με κάποια κοινά στοιχεία (ιστορία, παραδόσεις, έθιμα, θεσμούς, συνείδηση κ.ά.): Πρωτόγονοι / πολιτισμένοι λαοί. Γλώσσα / λογοτεχνία / τέχνη ενός λαού. Ήθη και έθιμα του ελληνικού λαού. 3. το τμή μα του πληθυσμού, των πολιτών που δε μετέχει στη διεύθυνση της κοινωνίας και στην άσκηση της εξουσίας, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από το κράτος, τους θεσμούς και τους μηχανισμούς του: H κυβέρνηση δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει όσα υποσχέθηκε στο λαό. ΦΡ φωνή* λαού, οργή Θεού. || οι υπήκοοι: Ο βασιλιάς και ο ~ του. 4. οι κοινωνικές τάξεις που χαρακτηρίζονται από μικρό εισόδημα ή και χαμηλό μορφωτικό, πολιτιστικό επίπεδο· κοσμάκης: Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι κι ο ~ πεινάει. H τέχνη πρέπει ν΄ απευθύνεται σ΄ όλο το λαό κι όχι σε λίγους μορφωμένους και ειδικούς. (έκφρ.) παιδί* του λαού.

[λόγ. < αρχ. λαός]

αυτοδιάθεση η [aftoδiáθesi] Ο33 : το δικαίωμα κάθε λαού να ρυθμίζει ελεύθερα το πολιτικό του μέλλον: Ο σεβασμός της αρχής των ίσων δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης των λαών ενισχύει την παγκόσμια ειρήνη.

[λόγ. αυτο- + διάθε(σις) -ση μτφρδ. γαλλ. autodétermination (auto- = αυτο-)]

πηγές

για τις  έννοιες : έθνος, λαός

http://foundation.parliament.gr/VoulhFoundation/VoulhFoundationPortal/images/site_content/voulhFoundation/file/Ekpaideytika%20New/nazismos/0_4nazismos.pdf

για το Συνέδριο της Βιέννης

http://tvxs.gr/news/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1/09061815-%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B2%CE%B9%CE%AD%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7%CF%82

http://users.sch.gr/symfo/sholio/istoria/c/09.sinedrio-vienis.htm

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%92%CE%B9%CE%AD%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82

http://www.istorikathemata.com/2013/09/The-treaty-of-the-holy-alliance-and-how-the-principals-of-christendom-are-used-in-national-relations.html

για το Μέτερνιχ

http://www.mixanitouxronou.gr/metternich-o-afstriakos-kagkelarios-pou-polemise-tous-ellines/

Παράθεμα

“Αποφασιστικό ρόλο έπαιξε στο συνέδριο ο αινιγματικός αυτοκράτορας της Ρωσίας, η οποία ήταν η μεγαλύτερη χερσαία δύναμη της εποχής. Ο Αλέξανδρος επιθυμούσε να κρατήσει την Πολωνία, ευνοούσε την εισαγωγή συνταγματικών θεσμών στην Ευρώπη και πρότεινε τη δημιουργία ενός διεθνούς συστήματος συλλογικής ασφάλειας. Από την πλευρά τους ο Μέτερνιχ και ο Κάσλρη, καθώς και ο υπουργός εξωτερικών της Γαλλίας Ταλλεϋράνδος επιδίωκαν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για τη διατήρηση μόνιμης ισορροπίας ισχύος στην ήπειρο. Αριστοκράτες του παλαιού καθεστώτος και οι τρεις, προσήγγιζαν το πρόβλημα της ευρωπαϊκής ασφάλειας με τις μεθόδους και τους στόχους της παραδοσιακής διπλωματίας. Πρωταρχικός τους στόχος ήταν η διατήρηση της ειρήνης και η προστασία της ανεξαρτησίας των ευρωπαϊκών χωρών με την αποφυγή της κυριαρχίας μιας μεγάλης δυνάμεως. Για ν’ αποφευχθεί το ενδεχόμενο κυριαρχίας, όπως αυτής που είχε επιβάλει ο Ναπολέων, ήταν ανάγκη να κατανεμηθεί η ισχύς, με τη μέθοδο της αφαιρέσεως ή προσθήκης εδαφών από τη μια επικράτεια στην άλλη και την επίβλεψη των μεταξύ τους σχέσεων από τις μεγάλες δυνάμεις” .

Ι. Κολιόπουλος, Νεώτερη Ευρωπαϊκή Ιστορία 1789-1945,

Θεσσαλονίκη, Βάνιας, 1993, σσ. 80-81.

Ο Ναπολέων διαβαίνει τις Άλπεις, έργο του Νταβίντ, Μουσείο του Φρουρίου Μαλμαιζόν.