"Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, εκεί που πάει να σκύψει"
Γιάννης Ρίτσος
ΣΤΟΥΣ
ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΦΑΝΤΑΡΟΥΣ – M. MΠΡΕΧΤ
[ …..] Αδέρφια μου, αν ήμουνα μαζί σας
θα ρώταγα, όπως εσείς ρωτάτε: Γιατί;
Γιατί έβαλα του ληστή τη φορεσιά
γιατί έβαλα του εμπρηστή φονιά την πουκαμίσα;
Απλά γιατί ήμουνα ένας δούλος,
και διατάχτηκα.
Ντύθηκα για να καίω και να δολοφονώ.
Με διέταξαν. Κι έκανα εισβολή.
Ποδοπατώντας τις σοδειές και κάνοντας ερείπια τα’ αγροτόσπιτα.
Κι έκανα εισβολή.
Για να λεηλατήσω τα εργοστάσια, τους μύλους και τα φράγματα,
Για να διακόψω το μάθημα στα χιλιάδες σχολειά.
Για να λένε έτσι οι μανάδες πως δεν έχουνε παιδιά.
Για να λένε έτσι τα παιδιά πως δεν έχουν πατεράδες.
Για να απομείνουνε έτσι από μας χωμάτινοι σωροί.
Και θα πεθάνω στον ανθό της ζωής μου.
Χωρίς να έχω αγαπηθεί, μιας πολεμικής μηχανής ο ανόητος οδηγός.
[ …..] Αδέρφια μου, αν ήμουνα μαζί σας
θα ρώταγα, όπως εσείς ρωτάτε: Γιατί;
Γιατί έβαλα του ληστή τη φορεσιά
γιατί έβαλα του εμπρηστή φονιά την πουκαμίσα;
Απλά γιατί ήμουνα ένας δούλος,
και διατάχτηκα.
Ντύθηκα για να καίω και να δολοφονώ.
Με διέταξαν. Κι έκανα εισβολή.
Ποδοπατώντας τις σοδειές και κάνοντας ερείπια τα’ αγροτόσπιτα.
Κι έκανα εισβολή.
Για να λεηλατήσω τα εργοστάσια, τους μύλους και τα φράγματα,
Για να διακόψω το μάθημα στα χιλιάδες σχολειά.
Για να λένε έτσι οι μανάδες πως δεν έχουνε παιδιά.
Για να λένε έτσι τα παιδιά πως δεν έχουν πατεράδες.
Για να απομείνουνε έτσι από μας χωμάτινοι σωροί.
Και θα πεθάνω στον ανθό της ζωής μου.
Χωρίς να έχω αγαπηθεί, μιας πολεμικής μηχανής ο ανόητος οδηγός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου