Ξενοφώντας, Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 4. §18-23

Μετάφραση

(18)  Αυτά αφού είπε (ο Θρασύβουλος)  και  στράφηκε προς τους εχθρούς, έμενε ήσυχος ˙ γιατί ο μάντης τους συμβούλευε να μην επιτεθούν προτού σκοτωθεί ή τραυματισθεί κάποιος από τους δικούς τους ˙ «όταν όμως συμβεί αυτό, θα προηγηθώ εγώ κι η νίκη θα ανήκει σε σας που ακολουθείτε, εγώ όμως θα πεθάνω, καθώς μου φαίνεται».

(19) Και δεν διαψεύστηκε, αλλά όταν πήραν τα όπλα, ο ίδιος σαν να οδηγούνταν από κάποια μοίρα πρώτος αφού όρμησε στους εχθρούς, σκοτώθηκε και είναι θαμμένος στη διάβαση του Κηφισού ˙ οι άλλοι νικούσαν και τους καταδίωξαν μέχρι την πεδιάδα. Εκεί πέθαναν ο Κριτίας και ο Ιππόμαχος από τους Τριάντα τυράννους, από τους δέκα άρχοντες του Πειραιά ο Χαρμίδης ο γιος του Γλαύκωνα κι από τους άλλους περίπου εβδομήντα. Και πήραν τα όπλα τους, δεν αφαίρεσαν όμως τους χιτώνες κανενός από τους πολίτες. Όταν έγινε αυτό και απέδωσαν τους νεκρούς με συμφωνία, πλησιάζοντας ο ένας τον άλλο, συνομιλούσαν.

(20) Ο Κλεόκριτος ο κήρυκας των μυημένων που είχε καλή φωνή, αφού επέβαλε ησυχία, είπε : « Συμπολίτες, γιατί μας διώχνετε; Γιατί θέλετε να μας σκοτώσετε; Γιατί εμείς ποτέ μέχρι τώρα δεν σας κάναμε κακό, συμμετείχαμε με σας στις ιερές και σεβαστές θυσίες και στις πιο ωραίες γιορτές και έχουμε μαζί χορέψει και σπουδάσει και πολεμήσει και πολλούς κινδύνους έχουμε αντιμετωπίσει μαζί και στη στεριά και στη θάλασσα για τη σωτηρία και την ελευθερία όλων μας.

(21) Στο όνομα των πατρικών και μητρικών θεών και της συγγένειας εξ αίματος και εξ αγχιστείας και των συλλόγων μας, γιατί με αυτά όλα συνδεόμαστε μεταξύ μας, δείχνοντας σεβασμό σε θεούς και σε ανθρώπους, σταματήστε να κάνετε ζημιά στην πατρίδα και μην υπακούετε στους ανοσιότατους Τριάντα τυράννους, οι οποίοι για προσωπικά συμφέροντα λίγο έλειψε να σκοτώσουν περισσότερους από τους Αθηναίους σε οκτώ μήνες από όσους σκότωσαν οι Πελοποννήσιοι  στον πόλεμο μέσα σε δέκα χρόνια.

(22) Αν και ήταν δυνατό σε μας να ζούμε ειρηνικά ως πολίτες, αυτοί μας προκαλούν τον πιο αισχρό και τον πιο βλαβερό και τον πιο ανόσιο και τον πιο μισητό σε θεούς και ανθρώπους εμφύλιο πόλεμο. Να ξέρετε όμως καλά ότι για μερικούς από αυτούς που τώρα σκοτώθηκαν από μας όχι μόνο εσείς αλλά και εμείς κλάψαμε πολύ. Αυτός τέτοια έλεγε ˙ και οι υπόλοιποι άρχοντες εξαιτίας του ότι άκουσαν τέτοια λόγια οδήγησαν  πάλι στην πόλη όσους ήταν μαζί τους.

(23) Την επόμενη μέρα οι Τριάντα τύραννοι πολύ ταπεινωμένοι και εγκαταλελειμμένοι  κάθισαν στην αίθουσα των συνεδριάσεων ˙ από τους τρεις χιλιάδες,  όπου ήταν τοποθετημένος ο καθένας, διαφωνούσαν μεταξύ τους παντού (στην πόλη). Γιατί όσοι διαπράξει βίαια εγκλήματα και φοβούνταν, έλεγαν έντονα ότι δεν έπρεπε να υποταχθούν σ’ αυτούς που ήταν στον Πειραιά (στους δημοκρατικούς) ˙ όσοι πάλι πίστευαν ότι δεν είχαν διαπράξει κανένα αδίκημα, αυτοί σκέφτονταν και εξηγούσαν στους άλλους ότι δεν χρειάζονταν τέτοιες συμφορές καθόλου και ισχυρίζονταν ότι δεν έπρεπε να υπακούουν στους Τριάντα τυράννους και να μην τους επιτρέπουν να καταστρέφουν την πόλη. Στο τέλος αποφάσισαν να καθαιρέσουν εκείνους και να εκλέξουν άλλους. Και εξέλεξαν δέκα, έναν από κάθε φυλή.

 ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

παράγραφοι 18 - 19

1.      Τι συμβούλευσε ο μάντης τους δημοκρατικούς και τι προέβλεψε;

2.      Ποιος ήταν ο πρώτος νεκρός και πού τον έθαψαν;

3.      Ποια ήταν η έκβαση της μάχης για τους δημοκρατικούς;

4.      Ποιοι σκοτώθηκαν από τους ολιγαρχικούς;

5.      Πώς φάνηκε ο σεβασμός των δημοκρατικών προς τους νεκρούς;

6.      Να αναγνωρίσετε τις αντωνυμίες των παρ. 18 και 19.

7.      εἰπὼν, πέσοι, ἐψεύσατο, ἀνέλαβον, ἀποθνῄσκει, τέθαπται : να γίνει χρονική αντικατάσταση.

8.      ἔλαβον, ἐγένετο : να γίνει εγκλιτική αντικατάσταση.

παράγραφοι 20 – 22

1.      Ποιες ήταν οι προτροπές του κήρυκα Κλεόκριτου προς τους δημοκρατικούς;

2.      Ποιοι ήταν οι κοινοί δεσμοί στους οποίους αναφέρθηκε ο Κλεόκριτος;

3.      Τι επικαλείται για τη συμφιλίωσή τους;

4.      Ποια εγκλήματα των Τριάντα τυράννων επισημαίνει;

5.      Ποια ήταν η στάση των δημοκρατικούς προς τους νεκρούς;

6.      ἐξελαύνετε, μετεσχήκαμεν, ἀπεκτόνασιν : να γίνει χρονική αντικατάσταση.

7.      κῆρυξ, ὑμᾶς, ἡμῶν, τὴν πατρίδα, μησὶν : να γραφούν οι πλάγιες πτώσεις και των δύο αριθμών.

παράγραφος 23

1.      Πώς αντέδρασαν οι Τριάντα τύραννοι στο λόγο του Κλεόκριτου; Πώς ήταν το ηθικό τους την επόμενη ημέρα;

2.      Ποιες ήταν οι αντιτιθέμενες απόψεις των τρισχιλίων;

3.      Ποια απόφαση έλαβαν οι τρισχίλιοι;

4.      τεταγμένοι ἦσαν, εἵλοντο : να γίνει χρονική αντικατάσταση.

5.      διεφέροντο : να γίνει χρονική αντικατάσταση.

6.      ἐφοβοῦντο : να γραφεί το β’ ενικό όλων των εγκλίσεων του ενεστώτα και να κλιθεί η οριστική παρατατικού.