Κώστας Ουράνης, Ταξίδι στὰ Κύθηρα

Ταξίδι Στα Κύθηρα, Βαττώ Αντουάν

Τ᾿ ὡραῖο καράβι ἕτοιμο στὸ χαρωπὸ λιμάνι,

γιορταστικὰ μὲ γιασεμιὰ καὶ ρόδα στολισμένο,

μὲ τὶς παντιέρες του ἁλαφριὲς στὴν ἀνοιξιάτικη αὔρα

καὶ τ᾿ Ὄνειρό μας στὸ χρυσὸ πηδάλιο καθισμένο,

μᾶς πῆρε γιὰ τὰ Κύθηρα, τὰ θρυλικά, ὅπου μέσα

σὲ δέντρα καὶ λούλουδα καὶ γάργαρα νερὰ

ὑψώνεται ὁ μαρμάρινος ναὸς γιὰ τὴ λατρεία

τῆς Ἀφροδίτης - τοῦ ἔρωτα τὴ θριαμβικὴ θεά.

Μὰ τὸ ταξίδι ἦταν μακρὺ κ᾿ ἡ χειμωνιὰ μᾶς βρῆκε!...

Οἱ φανταχτερὲς κι ἀνάλαφρες παντιέρες μουσκευτῆκαν,

τὰ χρώματα ξεβάψανε καὶ τ᾿ ἄνθη ἐμαραθῆκαν

καί, κάπου ἀπὸ τοὺς ἄξενους τοὺς οὐρανούς, τὸ πλοῖο

ἀπόμεινε ἀκυβέρνητο στὸ κῦμα τ᾿ ἀφρισμένο

μὲ τὸ φτωχό μας Ὄνειρο στὴν πρύμνη πεθαμένο.

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/kwstas_oyranhs_poems.htm#ΤΑΞΙΔΙ_ΣΤΑ_ΚΥΘΗΡΑ