Η αφετηρία και η
βάση του θεάτρου,
όπως και κάθε
μορφής τέχνης, είναι η ποίηση και η μαγεία.
Αν λείψουν αυτά,
δεν υπάρχει θέατρο.
Κάρολος Κουν
"...Το
Θέατρο στην Εκπαίδευση σύμφωνα με έρευνες πολλών σπουδαίων ερευνητών
αποτελεί ένα μοναδικό μέσον έκφρασης,
επικοινωνίας, αλληλεπίδρασης, ανάπτυξης στάσεων
ζωής, καλλιέργειας αντιλήψεων, επίλυσης
ρεαλιστικών και φανταστικών
ή υποθετικών προβλημάτων,
διαχείρισης συγκρούσεων, ανάπτυξης
ιδανικών, ονείρων, λογικών
σχεδιασμών, κατάκτησης γνωστικών
πεδίων συγχρονικά και
διαχρονικά, κατανόησης εννοιών
και συλλογισμών, αλλά
και εμβάθυνσης στον
εαυτό, τον άλλον,
τα πλέγματα σχέσεων και συνθηκών, από τη διάγνωση μέχρι
και τη θεραπεία. Και πέρα από αυτά επειδή
η Δραματική Τέχνη στην
Εκπαίδευση στηρίζεται στη
βιωματικότητα, στη δημιουργικότητα και
στη συνεργατική ομαδικότητα, μαζί με τις ανεξίτηλες εγγραφές της γνώσης
στο σώμα μέσω του συναισθήματος, αποφέρει τη χαρά και
την απόλαυση σε κάθε παλλόμενο είναι.
Το Θέατρο
στην Εκπαίδευση ενσκήπτει
στα μικρά και
στα μεγάλα του
κόσμου, μας προβάλει
τη ζωή, μας
ασκεί σε αυτήν,
μας ευαισθητοποιεί ως
προς το συναίσθημα,
τη γλώσσα, τον πολιτισμό, τα δικαιώματα και αναζητά τη δική μας λύση στα πράγματα, ενώ εμείς
γινόμαστε συστημικοί –
τραγικοί ‐ δυναμικοί
ήρωες. Παίζοντας τη
ζωή μας συγχρόνως
καλούμεθα να την
ανατρέψουμε για να
μπορέσουμε να τη
ζήσουμε. Μεταμορφώνουμε τον εαυτόν μας και τον κόσμο για να γίνουμε όλοι
καλύτεροι.
Χρειαζόμαστε ο
ένας τον άλλον,
για μια ζωή
χρωμάτων, ελπίδας, πλησιάσματος,
στόχων, ιδανικών, αγώνων, σε συνύπαρξη του εγώ με το εσύ, χωρίς
προκαταλήψεις, με σεβασμό, με
διαπολιτισμική στάση, με δικαιοσύνη και κοινή ανέλιξη προς το ευ ζην."
Άλκηστις Κοντογιάννη
Καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
πηγή : http://theatroedu.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου