Ο Ανδρέας
Καρκαβίτσας (12 Μαρτίου 1865 -24 Οκτωβρίου του 1922)ήταν
Έλληνας συγγραφέας, εκπρόσωπος του νατουραλισμού και της ηθογραφίας στην
ελληνική λογοτεχνία, Γεννήθηκε στα Λεχαινά Ηλίας σε μια οικογένεια με 9 παιδιά
και σε ηλικία 13 ετών στάλθηκε στην Πάτρα να φοιτήσει στο γυμνάσιο. Το 1882
γράφτηκε στην Ιατρική σχολή από όπου αποφοίτησε το 1888. Από τα χρόνια των
σπουδών είχε ξεκινήσει συνεργασίες με εφημερίδες και περιοδικά γράφοντας άρθρα,
διηγήματα, ταξιδιωτικά κείμενα. Εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις την
διετία (1892-1894) κατά την διάρκεια της οποίας γνώρισε την ελληνική ύπαιθρο
και τις δύσκολες συνθήκες ζωής που επικρατούσαν. Από τις εμπειρίες αυτές έγραψε
το διήγημα «Ο ζητιάνος» (1897), που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Μετά τον στρατό
εργάστηκε ως γιατρός στο ατμόπλοιο «Αθήναι» και με τις εμπειρίες από τα ταξίδια
του έγραψε τα «Λόγια της πλώρης» (1899), 20 θαλασσινές ιστορίες που
διαδραματίζονται στην εποχή των ιστιοφόρων και από πολλούς θεωρείται το
κορυφαίο έργο του. Από το 1896 υπηρετούσε στον στρατό ως ανθυπίατρος, λόγω
αυτής της θέσης έζησε σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Έζησε ζωή μοναχική,
αφιερωμένος στην συγγραφή και την ιατρική. Ήταν υπέρμαχος της δημοτικής και
μέλος της «Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας» και του «Εκπαιδευτικού Ομίλου». Το
1909 συμμετείχε στο κίνημα στο Γουδί με τον Βενιζέλο ωστόσο αργότερα έγινε
αντιβενιζελικός. Υπηρέτησε ως γιατρός στους Βαλκανικούς πολέμους και το 1916
επειδή αντιτάχθηκε στο κίνημα Εθνικής Αμύνης εξορίστηκε στην Μυτιλήνη. Το 1920
με την αλλαγή της πολιτικής κατάστασης επανήλθε στο στράτευμα με τον βαθμό του
αρχίατρου. Αποστρατεύτηκε το 1922 με την υγεία του κλονισμένη, πέθανε από
φυματίωση στις 24 Οκτωβρίου του 1922.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου