Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ήταν Έλληνας συγγραφέας, από τους κορυφαίους διηγηματογράφους. Γεννήθηκε στη Σκιάθο, στις 4 Μαρτίου 1851, μέλος μιας πολύτεκνης οικογένειας 9 παιδιών. Ο πατέρας του ήταν ιερέας, η μητέρα του από αρχοντική οικογένεια του Μυστρά. Το κανονικό του όνομα ήταν Χατζηγιάννης αλλά τον φώναζαν Παπαδιαμάντη ως γιο του παπα - Αδαμάντιου και τελικά υιοθέτησε το όνομα. Τελείωσε δημοτικό στην Σκιάθο και πήγε γυμνάσιο στην Χαλκίδα. Διέκοψε την φοίτηση του και πήγε στο Άγιο Όρος για μερικούς μήνες, αργότερα πήγε στην Αθήνα και το 1874 γράφτηκε στην φιλοσοφική σχολή. Δεν πήρε ποτέ πτυχίο, έμεινε ωστόσο στην Αθήνα και ξεκίνησε να παραδίδει μαθήματα κατ οίκον, να εργάζεται ως μεταφραστής για διάφορες εφημερίδες και περιοδικά καθώς είχε μάθει μόνος του αγγλικά και γαλλικά, και να γράφει μυθιστορήματα τα οποία δημοσιευόταν σε συνέχειες σε έντυπα της εποχής. Έγραψε τα μυθιστορήματα «Η μετανάστις», «Γυφτοπούλα», «Έμποροι των Εθνών» ενώ το από το 1887 κι ύστερα από το διήγημα «Το χριστόψωμο», στην εφημερίδα Εφημερίς, στράφηκε αποκλειστικά στο διήγημα, στο οποίο αναδείχθηκε ως κορυφαίος τεχνίτης. Ζούσε ήσυχα κι αθόρυβα στην Αθήνα, αποφεύγοντας την κοσμική ζωή και τους φιλολογικούς κύκλους, γεγονός που του έδωσε το προσωνύμιο κοσμοκαλόγερος. Σύχναζε σε ένα μπακάλικο και συναναστρεφόταν ανθρώπους των λαϊκών συνοικιών, των οποίων τη ζωή μετέφερε στα διηγήματά του, όπως: «Υπηρέτρα», «Η Σταχομαζώχτρα», «Μία ψυχή», «Η Μαυρομαντηλού», «Φτωχός Άγιος», «Στο Χριστό στο Κάστρο», «Στην Αγι-Αναστασά», «Ολόγυρα στη λίμνη», «Οι Χαλασοχώρηδες», «Λαμπριάτικος ψάλτης», Βαρδιάνος στα σπόρκα», «Η νοσταλγός», «Έρωτας στα χιόνια», «Ο ξεπεσμένος δερβίσης», «Το σπιτάκι στο λιβάδι», «Έρως-Ήρως», «Τ’ αγνάντεμα», «Αμαρτίας φάντασμα», «Τα δαιμόνια στο ρέμα», «Όνειρο στο κύμα», «Η Φαρμακολύτρια», «Υπο την βασιλικήν δρυν», «Η Χολεριασμένη», «Στρίγλα μάνα», «Η Φόνισσα», «Τα κρούσματα», «Ο Κακόμης», «Η φωνή του Δράκου», «Γυνή πλέουσα», «Ρεμβασμός του Δεκαπενταυγούστου», «Τα ρόδιν’ ακρογιάλια», «Το μοιρολόγι της φώκιας», «Νεκρός ταξιδιώτης».

Η υγεία του είχε κλονιστεί από νεαρή ηλικία και το 1908 μετά από επιδείνωση αποφάσισε να επιστρέφει στην Σκιάθο. Το Νοέμβριο του 1910 αρρώστησε από πνευμονία και στις 3 Ιανουαρίου του 1911, άφησε την τελευταία του πνοή στο πατρικό του. Λίγες ώρες πριν είχε βγει και είχε ψάλει στην εκκλησία της γειτονιάς του, εν όψει της επικείμενης γιορτής των Φώτων.

πηγή : http://hallofpeople.com/gr/bio/Papadiamantis.php#.VtkHBfmLSHs

Διαβάστε τα έργα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη εδώ https://el.wikisource.org