"Ο Ψύλλος", ταινία του Δ. Σπύρου

Σύνοψη

Ένας δωδεκάχρονος μαθητής που ζει σε κάποιο ορεινό χωριό της Ολυμπίας συντάσσει και διανέμει μια χειρόγραφη εφημερίδα με τίτλο «Ο Ψύλλος». Η τακτική ταχυδρόμηση της εφημερίδας του σε διάφορα μέρη και τα γράμματα που λαμβάνει ως απάντηση, είναι ο μόνος τρόπος να ταξιδεύει, να ξεφεύγει νοερά από τα στενά όρια του χωριού. Για τους γονείς του, ανθρώπους του μεροκάματου, είναι μια ασχολία χωρίς πρακτικό αντίκρισμα, ενώ για τους συγχωριανούς του, μια γραφικότητα προς χλευασμό. Μέχρι που καταφθάνει από την Αθήνα μια δημοσιογράφος, για να πάρει συνέντευξη από το νεαρό «εκδότη». Το απροσδόκητο ενδιαφέρον της πρωτεύουσας θα μεταστρέψει την πεποίθηση όλων για την αξία της φυλλάδας, όμως ο μαθητής θα παραμείνει πιστός στους στόχους και τις επιθυμίες του.

Δημήτρης Σπύρου

Ο Δημήτρης Σπύρου γεννήθηκε στα Διάσελα της Ολυμπίας το 1954. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο. Εργάστηκε ως ηθοποιός, δημοσίευσε ποιήματα και διηγήματα, έγραψε σενάρια για τηλεοπτικές παραγωγές και σκηνοθέτησε, πέρα από τις κινηματογραφικές του ταινίες, αρκετά ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση. Η ταινία του Ο ψύλλος τιμήθηκε με το βραβείο CIFEJ στο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ ταινιών για παιδιά και νέους Πύργου-Αρχαίας Ολυμπίας.

Φιλμογραφία:

Ερμηνεία (1985), μικρού μήκους, μυθοπλασία
Ο ψύλλος (1990), μεγάλου μήκους, μυθοπλασία
Η μαυρομάτα (1995), μεγάλου μήκους, ντοκιμαντέρ
Όνειρο σε άσπρο φόντο (1996), μεγάλου μήκους, μυθοπλασία

Διακρίσεις

Φεστιβάλ Παιδικών Ταινιών Σικάγου (ΗΠΑ) 1991

• Α’ βραβείο

Φεστιβάλ Βερολίνου (Γερμανία) 1991

• Βραβείο Διεθνούς Κέντρου για τις Παιδικές και Νεανικές Ταινίες

Φεστιβάλ Μπέλφαστ (Ιρλανδία) 1991

• Βραβείο Ένωσης Ιρλανδών Σεναριογράφων

Βραβεία Ποιότητας Υπουργείου Πολιτισμού 1990

• Διάκριση ποιότητας ταινίας μεγάλου μήκους

Κριτική παρουσίαση από τον Γιάννη Μπακογιαννόπουλο

Ο «Ψύλλος» του Δημήτρη Σπύρου είναι μια συμπαθητική ταινία, επειδή συμπαθητική και γλυκειά είναι η ματιά του σκηνοθέτη πάνω σε μια αληθινή «ηρωική» ιστορία, την οποία αναπλάθει. Ένας δωδεκάχρονος μαθητής συντάσσει και κυκλοφορεί μονάχος του μια χειρόγραφη εφημερίδα, σε ένα ορεινό χωριό της Ολυμπίας, το 1965. Ο μικρός επίδοξος εκδότης σ’ αυτό το απομακρυσμένο χωριό, διατρέχει την ταινία και κατορθώνει με την επιμονή, την υπομονή και το πείσμα του να ανοίγει ένα παράθυρο στο κόσμο, να διατηρεί την ελπίδα του και να αντιπαλεύει τον συντηρητικό μικρόκοσμο του χωριού του, μέσα από την παιδική αθωότητα των ενεργειών του.

Ο Σπύρου επικεντρώνεται αποκλειστικά πάνω στον μικρό ήρωά του αφήνοντας διακριτικά στο φόντο την ηθογραφική σκιαγράφηση του πλαισίου όπου κινείται. Τα γυρίσματα έγιναν σε φυσικούς χώρους και σ’ αυτό χρωστάει εν πολλοίς η ταινία την αίσθηση της αυθεντικότητας που την διαπερνάει. Ο Σπύρου όμως δεν περιορίζεται σε κάποια συγκινητική «αγιογραφία» ενός παιδιού και του κατορθώματός του. Εκθέτει βαθμιαία και τις «παρεκκλίνουσες» δυνάμεις, την τάση εκμετάλλευσης της μοναδικής του περίπτωσης τόσο από τους συγχωριανούς, όσο και από την «συμπαθούσα» Αθηναία δημοσιογράφο. Η ανάπτυξη της συνείδησης του μικρού ήρωα είναι το τελικό κέρδος. «Ο Ψύλλος» κέρδισε πολλά βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ παιδικού κινηματογράφου.