Blogger Widgets

Πέμπτη 28 Απριλίου 2016

Μεγάλη Πέμπτη

μερον κρεμται π ξλου..."


ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος και το Θείο Δράμα










Τ Τραγούδι το Σταυρο, Κωστής Παλαμάς

Κ᾿ γυρ᾿ κενος τ χραντο κεφάλι κα ξεψύχησε
στ μαρο τ κορμί μου πάνου·
στρα γινήκαν τ καρφι το μαρτυρίου του, στραψα
Κι π τ χιόνια πι λευκς τ αώνια το Λιβάνου.
Ο καταφρονεμένοι μ᾿ γκαλιάσανε
και σ βουν κα σ Θαβρ ψώθηκαν μπρός μου·
ο δυνατο το κόσμου μ κατάτρεξαν
γονάτισα στν σκιό μου τος δυνατος το κόσμου.

Τν κόσμο ν μαρμάρωσα, τν κόσμο τν νάστησα,
στ πόδια μου γγελοι ο Καιροί, γύρω μου σκλάβες ο ρες.
Δείχνω μία μυστικ Χαναν στ γαλαν περκόσμια·
μ δ πατρίδες πάναγνες εσαστ᾿ σες, τρες Χρες!

πρώτη σύ, ερουσαλήμ! το βασιλι προφήτη σου
μικρ εν᾿ ρπα γι ν επ τ νέα μεγαλωσύνη.
Το Σολομντα σου νας μ᾿ ντίκρυσε, κα ράγισε·
καινούργια δόξα ντύθηκαν τς ουδαίας ο κρίνοι.

Κ᾿ στερα ψώθηκα σ᾿ σένα, Πόλη, φτάλοφο ραμα,
κ᾿ γινα φς τν ορανν, τ θμα το ορδάνη,
τος Κωνσταντίνους φώτισα κα τος ράκλειους δόξασα,
και τρικυμίες δν σβησαν μέ, μηδ Σουλτάνοι.

Κα στερα, ταξιδευτής, ρθα σ᾿ σένα, σύγκριτη,
θήνα, τν ραίων πηγή, τν θνικν κορνα,
τν γνωστο φερα Θεό, καί, πόκοτος, ψήφησα
τν πολεμόχαρη Παλλάδα μέσ᾿ τν Παρθενώνα.

Κα γνώρισα τος λαρος θεος κα στεφανώθηκα
τν γριλι τς ττικς, τ δάφνη π᾿ τν λλάδα,
κα λόγος πρωταγροίκητος! το Γολγοθ τ σύγνεφο
πρε τν σπρη μηρικ το λύμπου λαμπεράδα.

Τ εδωλα τ᾿ φρόντιστα κα τ πασίχαρα φυγαν,
λλ᾿ οτε πι μεθάει τ γ τ σκητικ μεθύσι,
ς λάμπ μυστικ χαρ στ γαλαν περκόσμια·
εν᾿ δ κάπου μι ζωή, κα εν᾿ ξια γι ν ζήσ.

Μ τ κλαδι τς φοινικις νέα σανν λαχτάρισα
σ᾿ σένα, Γ Πανάγια κα πρώτη μου πατρίδα.
Σ᾿ σ γυρν, ερουσαλήμ, κ᾿ να τραγούδι φέρνω σου
Εναι πλασμένο π ψυχ κα π φων λληνίδα!

(1913)

Απόστολος Γεραλής -Τα αυγά της Λαμπρής

Γεώργιος Ιακωβίδης, το άναμμα του κεριού


Ραφαήλ, Η Ανάβαση του Γολγοθά

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,
ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,
ο των αγγέλων βασιλεύς.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται,
ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο,
ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.
Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας.
Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.
Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.


Τιτσιάνο, Ο Χριστός στο σταυρό και ο καλός κλέφτης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου