Δεν
με πειράζει αν απλώνει
έξω
ο χειμώνας καταχνιά, σύννεφα και κρυάδα.
Μέσα
μου κάμνει άνοιξι, χαρά αληθινή.
Το
γέλιο είναι ακτίνα, μαλαματένια όλη,
σαν
την αγάπη άλλο δεν είναι περιβόλι,
του
τραγουδιού η ζέστη όλα τα χιόνια λιώνει.
Τί
ωφελεί οπού φυτρώνει
λουλούδια
έξω η άνοιξις και σπέρνει πρασινάδα!
Έχω
χειμώνα μέσα μου σαν η καρδιά πονεί.
Ο
στεναγμός τον ήλιο τον πιο λαμπρό σκεπάζει,
σαν
έχεις λύπη ο Μάης με τον Δεκέμβρη μοιάζει,
πιο
κρύα είναι τα δάκρυα από το κρύο χιόνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου