Ομάρ Καγιάμ, Πέρσης ποιητής και μαθηματικός

Σα να 'τανε φτιαγμένος για το κέφι σου ο κόσμος ζήσε,

λες και τον 'χουνε ξομπλιάσει για την αφεντιά σου μόνο.

Μα μην το λησμονάς πώς δεν είσ' άλλο από μια χούφτα χιόνι

στην αμμουδιά στρωμένο μια δύο μέρες, που θα λιώσει.

Σύννεφο της κακοκεφιάς να μην αφήνεις να σε σκιάζει

κι ας μη χαθούν οι μέρες σου σ' αναίτιας λύπης την ομίχλη.

Μην απαρνιέσαι το λιβάδι, το φιλί, το ερωτικό τραγούδι

μέχρι με τον πηλό να ζυμωθεί, μια μέρα, ο πηλός σου.

Είναι φορές που ο άνθρωπος το ανάστημά του ορθώνει.

Τα πλούτη του διαλαλεί, ''Εγώ είμαι αυτός!'' δηλώνει.

Όσο ένα όνειρο τρελό η δόξα του κρατάει.

Κι ευθύς ο Χάρος προχωρεί ''Εγώ είμαι'' ξεσπαθώνει.

Αφού κανείς μας δεν μπορεί το Αύριο να τ' ορίζει

Γλέντα τη δόλια σου καρδιά που αγάπη βασανίζει

Με το φεγγάρι πιες κρασί, γιατί κι αυτό το αστέρι

Αύριο θα ψάχνει να μας βρει, μ' άδικα θα γυρίζει..

Τρία ρουμπαγιάτ                

Στίχοι:   Ομάρ Καγιάμ

Μουσική:   Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Γιώργος Μιχαήλ                 

Σήκω και δώσε μου κρασί τα λόγια είναι χαμένα

απόψε το χειλάκι σου θα `ναι το παν για μένα

κι όσο για τα ταξίματα και για τα κρίματά μου

τα βλέπω σαν τα κατσαρά μαλλιά σου μπερδεμένα

Για `κείνα που δεν έκανα και που `χω καμωμένα

αν έχω τη ζωή σωστά είτε στραβά παρμένα

αυτό θα `ν’ το μαράζι μου κρασί λοιπόν, ποιος ξέρει

μη βγαίνει τούτ’ η αναπνοή στερνή φορά από μένα

Όταν θελήσει η μοίρα μου τον κόσμο αυτό ν’ αφήσω

και κάθ’ ελπίδα για ζωή απ’ την καρδιά μου σβήσω

μια κούπα από τη στάχτη μου να φτιάξετε συντρόφοι

σαν θα γεμίζει με κρασί μπορεί να ξαναζήσω

Τον που παιδεύει ο έρωτας                     

Στίχοι:   Ομάρ Καγιάμ

Μουσική:   Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Γιώργος Μιχαήλ     

Ψεύτικη αγάπη πάντοτες

αγάπη εχαμένη

Μισόσβηστη μοιάζει φωτιά

Που διόλου δε θερμαίνει

Αληθινά όποιος αγαπά

για χρόνια νύχτα μέρα

ύπνο, φαΐ κι ανάπαυση

για ν’ αγιασθεί προσμένει

Σε σένα που το μάγουλο

Τ’ άγρια τα ρόδα μοιάζει

Και μ’ είδωλον η όψη σου

Κινέζικο ταιριάζει

Ζεστή η ματιά σου η ερωτική

Μιας Βαβυλώνας Ρήγα

Τον έκανες σκακιού τρελό

Που τα βουνά διατάζει

Κρασί τη λαβωμένη μου

καρδιά να γιάνει δώσ’ μου

Τον που παιδεύει ο έρωτας

Κρασί δεν πίνει φως μου

Κάλλιο έχω το μεθύσι εγώ

Με όλα τα ψέματα του

Παρά το θόλο του ουρανό

Το καύκαλο του κόσμου

βιογραφία