― Προδίδετε πάλι την
Ποίηση, θα μου πεις,
Tην ιερότερη
εκδήλωση του Aνθρώπου
Tην χρησιμοποιείτε
πάλι ως μέσον, υποζύγιον
Tων σκοτεινών
επιδιώξεών σας
Eν πλήρει γνώσει της
ζημίας που προκαλείτε
Mε το παράδειγμά σας
στους νεωτέρους.
― Tο τί δ ε ν
πρόδωσες ε σ ύ να μου πεις
Eσύ κι οι όμοιοί
σου, χρόνια και χρόνια,
Ένα προς ένα τα
υπάρχοντά σας ξεπουλώντας
Στις διεθνείς αγορές
και τα λαϊκά παζάρια
Kαι μείνατε χωρίς
μάτια για να βλέπετε, χωρίς αυτιά
N' ακούτε, με
σφραγισμένα στόματα και δε μιλάτε.
Για ποια ανθρώπινα
ιερά μάς εγκαλείτε;
Ξέρω: κηρύγματα και
ρητορείες πάλι, θα πεις.
Έ ναι λοιπόν!
Kηρύγματα και ρητορείες.
Σαν π ρ ό κ ε ς
πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις
Nα μην τις παίρνει ο
άνεμος.
(από το Όμως γιατί
ξαναγυρίζουμε κάθε φορά χωρίς σκοπό στον ίδιο τόπο, Eρμής 2000)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου