Μίμης Φωτόπουλος

  

   ( 20 Απριλίου 1913- 29 Οκτωβρίου 1986)

   Ο μεγάλος ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, Μίμης Φωτόπουλος, γεννήθηκε στις 20 Απριλίου  του 1913 στη  Ζάτουνα  της Γορτυνίας. Πολυτάλαντος, πνευματώδης, ένας ‘’σοφός μάγκας’’, όπως  τον αποκαλούσαν. Σκηνοθέτης, συγγραφέας ,ποιητής, ζωγράφος .Η δημιουργία ήταν τρόπος ζωής, λόγος ύπαρξης  για τον αξέχαστο ηθοποιό , μακριά από κυκλώματα και ίντριγκες παλεύοντας πάντα με όχημα την τέχνη για τ’ανθρώπινα δικαιώματα.  

   Πίστευε ότι έγινε καλός κωμικός λόγω της παιδικής του θλίψης και τις αναμνήσεις των προσφύγων κυνηγώντας με πάθος τις μικρές στιγμές ευτυχίας. Πράγματι, τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα, καθώς έμεινε νωρίς ορφανός από πατέρα. Ξεκίνησε να σπουδάζει στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, αλλά την παράτησε στο δεύτερο έτος. Η καλλιτεχνική του φύση τον οδήγησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (τότε Βασιλικού Θεάτρου).

   Στη διάρκεια της κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική   Αντίσταση από τις τάξεις του Ε.Α.Μ. Συμμετείχε στα Δεκεμβριανά και. όταν συνελήφθη από τις βρεττανικές μονάδες ,οδηγήθηκε στο στρατόπεδο του Ελ  Ντάμπα. Επέστρεψε στα τέλη Μάρτη του 1945 «Εμείς που ήρθαμε τελευταίοι» - γράφει στην αυτοβιογραφία του - «είχαμε περάσει πάνω από δυόμισι μήνες στην έρημο. Είχαμε δοκιμάσει πολλούς εξευτελισμούς, πολλούς πόνους, πολλά βάσανα. Και στα σύρματα είχαμε αφήσει ένα ματωμένο κομμάτι της ζωής μας.’’ (από το  αυτοβιογραφικό βιβλίο «Το ποτάμι της ζωής μου»)

   Στη διάρκεια της κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική   Αντίσταση από τις τάξεις του Ε.Α.Μ. Συμμετείχε στα Δεκεμβριανά και. όταν συνελήφθη από τις βρεττανικές μονάδες ,οδηγήθηκε στο στρατόπεδο του Ελ  Ντάμπα. Επέστρεψε στα τέλη Μάρτη του 1945 «Εμείς που ήρθαμε τελευταίοι» - γράφει στην αυτοβιογραφία του - «είχαμε περάσει πάνω από δυόμισι μήνες στην έρημο. Είχαμε δοκιμάσει πολλούς εξευτελισμούς, πολλούς πόνους, πολλά βάσανα. Και στα σύρματα είχαμε αφήσει ένα ματωμένο κομμάτι της ζωής μας.’’ (από το  αυτοβιογραφικό βιβλίο «Το ποτάμι της ζωής μου»)

   Υπήρξε μέλος του ΔΣ του ΣΕΗ,μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Ελευθέρου Θεάτρου και πρόεδρος του ΔΣ ‘’Άρματος Θέσπιδος.’’

Ατελείωτος ο κατάλογος των θεατρικών  και κινηματογραφικών έργων που συμμετείχε. Ενδεικτικά, ακολουθούν:

·       Οι Γερμανοί ξανάρχονται... (1948)

·       Έλα στο θείο... (1950)

·       Θύελλα στο φάρο / Το σφάλμα μιας μητέρας (1950)

·       Οι απάχηδες των Αθηνών (1950)

·       Ματωμένα Χριστούγεννα (1951)

·       Μια νύχτα στον Παράδεισο (1951)

·       Ο Μίκης και ο Φίκης / Προπαντός ψυχραιμία

·       Ο γρουσούζης (1952)

·       Το σωφεράκι (1953)

·       Η ωραία των Αθηνών (1954)

·       Ιστορία μιας κάλπικης λίρας (1955)

·       Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο (1955)

·       Η καφετζού (1956)

·       Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο (1957)

·       Ο Φανούρης και το σόι του (1957)

·       Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλλήκαρα (1960)

·       Τα κίτρινα γάντια (1960)

·       Φτωχαδάκια και λεφτάδες (1961)

·       Ο Θόδωρος και το δίκανο (1962)

·       Ο εμίρης και ο κακομοίρης (1964)

·       Η Εύα δεν... αμάρτησε (1965)

  ·       Για μια τρύπια... δραχμή (1968)

                            και πάρα πολλά ακόμη......

                            ΕΡΥΘΡΟΣ   ΣΤΑΥΡΟΣ

     Διεθνής οργανισμός ανθρωπιστικού χαρακτήρα, ο οποίος ιδρύθηκε με σκοπό την προσφορά βοήθειας στα θύματα των πολέμων. Είναι μία από τις πρώτες μη κυβερνητικές οργανώσεις και στις μέρες μας η μεγαλύτερη και σημαντικότερη, με δράση σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Εκτός από την περίθαλψη των τραυματιών και την προστασία των αιχμαλώτων πολέμου, ο Ερυθρός Σταυρός σε καιρό ειρήνης παρεμβαίνει σε περιπτώσεις καταστροφών, ενώ ασχολείται ιδιαίτερα με το ζήτημα των προσφύγων.
Αφορμή για την ίδρυση του Ερυθρού Σταυρού στάθηκε η Μάχη του Σολφερίνο(24 Ιουνίου 1859), κατά την οποία οι Γάλλοι νίκησαν τους Αυστριακούς στην πόλη Σολφερίνο της βόρειας Ιταλίας, μετά από ολοήμερη μάχη. Αυτόπτης μάρτυς της αγριότητας των πολεμικών συγκρούσεων, ο ελβετός επιχειρηματίας Ζαν Ανρί Ντυνάν, ο οποίος ταραγμένος από την αγωνία των τραυματισμένων στρατιωτών, οργάνωσε ένα δίκτυο βοήθειας, με τη συνδρομή ντόπιων εθελοντών.
Με την επιστροφή του στη Γενεύη, ο Ντυνάν γράφει ένα βιβλίο με τίτλο «Αναμνήσεις από το Σολφερίνο», στο οποίο, μεταξύ άλλων, αναπτύσσει ιδέες για την εθελοντική βοήθεια κατά τη διάρκεια του πολέμου. Προτείνει οι τραυματίες και όλοι όσοι τους φροντίζουν να θεωρούνται ουδέτεροι, ακόμα και στο πεδίο της μάχης. Τον Αύγουστο του 1863 πέντε πολίτες της Γενεύης, οι Γκιστάβ Μουανιέ, Λουί Απιά, Τεοντόρ Μωνουάρ, Γκιγιόμ Ντυφούρ και Ανρί Ντυνάν, ιδρύουν τη Διεθνή Επιτροπή για τη Βοήθεια των Τραυματιών. Στις 29 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου ειδικοί από 16 χώρες συναντώνται στη Γενεύη και υιοθετούν τις ιδέες του Ντυνάν.

Ένα χρόνο αργότερα, στις 22 Αυγούστου του 1864, με πρωτοβουλία της Ελβετίας διοργανώνεται μια διεθνής διπλωματική διάσκεψη και υπογράφεται η Σύμβαση της Γενεύης, όπου αναγνωρίζεται ο ρόλος της Επιτροπής και η υποχρέωση των εμπολέμων να προστατεύουν τους τραυματίες και να τους παρέχουν τις απαραίτητες φροντίδες. Οι αρχές της Σύμβασης του 1864 επεκτάθηκαν αργότερα στους τραυματίες των συγκρούσεων στη θάλασσα (1899 και 1907), στους αιχμαλώτους πολέμου (1929) και στους άμαχους πληθυσμούς (1949).
Το 1876 η Διεθνής Επιτροπή για τη Βοήθεια των Τραυματιών θα μετονομασθεί σε Διεθνή Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού, όπως είναι γνωστή και σήμερα. Ως έμβλημα του Ερυθρού Σταυρού υιοθετείται ο κόκκινος ισοσκελής σταυρός σε λευκό φόντο, που είναι η ελβετική σημαία με αντεστραμμένα χρώματα.

 Οι μουσουλμανικές χώρες που εισήλθαν στον Διεθνή Οργανισμό αργότερα απαίτησαν την αλλαγή του εμβλήματος, που παρέπεμπε στον Χριστιανισμό. Έπειτα από διαπραγματεύσεις αποφασίστηκε οι χριστιανικές χώρες να χρησιμοποιούν τον Ερυθρό Σταυρό και οι μουσουλμανικές χώρες την Ερυθρά Ημισέληνο. Και οι δύο οργανώσεις συνεργάζονται στενά κάτω από την ομπρέλα της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου που εδρεύει στη Γενεύη. Το Ισραήλ από την ίδρυσή του το 1948 έχει τη δική του οργάνωση, το Ερυθρό Άστρο του Δαυίδ. Τα τελευταία χρόνια προτείνεται η υιοθέτηση ενός ουδέτερου εμβλήματος για όλο αυτό το ανθρωπιστικό κίνημα, που θα είναι ο Ερυθρός Κρύσταλλος.

Το Ελληνικό Τμήμα του Ερυθρού Σταυρού (Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός) ιδρύθηκε στις 10 Ιουνίου 1877 υπό την προστασία της Βασίλισσας Όλγας, με πρώτο πρόεδρο τον νομομαθή Μάρκο Ρενιέρη (1815-1897). Στις 6 Οκτωβρίουτου ίδιου χρόνου αναγνωρίστηκε από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό. Σκοποί του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, όπως περιγράφονται στο καταστατικό του, είναι σε περίοδο πολέμου η θεραπεία και η περίθαλψη των τραυματιών, η μέριμνα για τους αιχμαλώτους και η προστασία των θυμάτων του πολέμου, ενώ σε περίοδο ειρήνης η παροχή βοηθείας στους πληττόμενους από θεομηνίες και επιδημίες, η παροχή κοινωνικο-προνοιακού και φιλανθρωπικού έργου και η προαγωγή της δημόσιας υγείας γενικότερα. Η δράση του ΕΕΣ επεκτείνεται και εκτός των ελληνικών συνόρων, με αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας σε διάφορα μέρη του κόσμου.

Έργο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού υπήρξε η ίδρυση Σταθμών Πρώτων Βοηθειών, Κέντρων Αιμοδοσίας, σχολών Νοσηλευτικής, νοσοκομείων («Ερρίκος Ντυνάν», «Ασκληπείο Βούλας», «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο» στους Αμπελοκήπους) και της Υπηρεσίας Αναζητήσεως αγνοουμένων.

   

 πηγή:σαν σήμερα

 Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/articles/22#ixzz2j7cKsIxw

                                ΑΡΧΑΙΑ  ΕΛΛΗΝΙΚΑ

                         Εν.2, ''Θυσία για την πατρίδα''

Εν.2 ''Θυσία για την πατρίδα'' from toxotis (athinalianou)

ΠΙΝΑΚΑΣ  Α΄

ΡΗΜΑΤΑ ΣΥΝΗΡΗΜΕΝΑ Ή ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΑ ΣΕ -ΑΩ

 Οι συναιρέσεις:  α   +    ε,η                  α               ο,ου,ω    ω

                              +  ει, ῃ                    ᾳ                οι           ῳ

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΥΝΗΡΗΜΕΝΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ  ΣΕ: –ΑΩ (ΤΙΜΑ-Ω=ΤΙΜΩ΄ΘΕΜΑ: ΤΙΜΑ-)

Α’ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ

Ἐνεστώτας-Οριστική	Υποτακτική	Ευκτική
(τιμά-ω) τιμῶ (τιμά-εις) τιμ (τιμά-ει) τιμ (τιμά-ομεν) τιμ (τιμά-ετε) τιμ (τιμά-ουσι) τιμ	(τιμά-      )         τιμῶ (τιμά-     )         τιμ (τιμά-     )          τιμ (τιμά-         )     τιμ (τιμά-       )       τιμ (τιμά-        )      τιμ	(τιμά-           ) τιμ (τιμά-           ) τιμ (τιμά-        ) τιμ ἤ β’ τύπος ἐνικοῦ: (τιμαοίην) τιμῴην (τιμαοίης) τιμῴης (τιμαοίη) τιμῴη (τιμά-          ) τιμ (τιμά-          ) τιμ (τιμά-          ) τιμ
Προστακτική ---- (τίμα-  )      τίμ (τιμα-        ) τιμ ----- (τιμά-        )  τιμ (τιμα-           ) τιμ ἤ (τιμαέτωσαν) τιμάτωσαν	Απαρέμφατο (τιμά-         )  τιμ Μετοχές ὁ  (τιμά-       ) τιμ ἡ   (τιμά-           )τιμ το  (τιμά-      )  τιμ	Παρατατικός (ἐτίμα-      )   ἐτίμ (ἐτίμα-      )   ἐτίμ (ἐτίμα-     )    ἐτίμ (ἐτιμά-        ) ἐτιμ (ἐτιμά-       )  ἐτιμ (ἐτίμα-       )  ἐτίμ

Β’ ΜΕΣΗ ΦΩΝΗ

Ἐνεστώτας- Οριστική	Υποτακτική	Ευκτική
(τιμά-         )   τιμ (τιμά-   ἤ -     ) τιμ (τιμά-        )      τιμ (τιμα-             ) τιμ (τιμά-             ) τιμ (τιμά-            )   τιμ	(τιμά-         )  τιμ (τιμά-       )    τιμ (τιμά-       )    τιμ (τιμα-          ) τιμ (τιμά-           ) τιμ (τιμά-           ) τιμ	(τιμά-         ) τιμ (τιμά-     )     τιμ (τιμά-       )   τιμ (τιμά-         ) τιμ (τιμά-        )  τιμ (τιμά-        )  τιμ
Προστακτική --------- (τιμά-     )      τιμ (τιμα-          )  τιμ --------- (τιμά-         )  τιμ (τιμα-       )    τιμ ή (τιμα-            τιμ	Απαρέμφατο (τιμά-         )  τιμ Μετοχές ὁ  (τιμα-                )      τιμ ἡ   (τιμα-                )      τιμ τό  (τιμα-                    )      τιμ	Παρατατικός (ἐτιμα-           ) (ἐτιμά-         ) (ἐτιμά-           ) (ἐτιμα-            )       (ἐτιμά-            ) (ἐτιμά-           )

28η Οκτωβρίου 1940

                                  Ποιητικά θραύσματα

Ποιος θα μας σώσει; Ανατολή γιά Δύση;
Ποιος Έλληνας ή βάρβαρος θεός;
Μπροστά καινούργιος κόσμος θα βαδίσει,
γιά πίσου θα γυρίζει ο παλαιός;[...]
Δε θα μας σώσει Ανατολή γιά Δύση
μήδ' Έλληνες ή βάρβαροι θεοί
Μπροστά καινούργιος κόσμος θα βαδίσει,
άμα ξυπνήσουν κάποτε οι λαοί.

                                         ( Βάρναλης Κώστας, Άτταλος ο Τρίτος)


Η Ελλάδα ταξιδεύει χρόνια μέσα στην Ελλάδα ακολουθώ-
ντας το χυμένο αίμα το σπαταλημένο. 

Αίμα σταλαματιές κυλάνε στάζουν κάτω στον Άδη.

Πέφτουν απάνω στους νεκρούς οι σκοτωμένοι αλλάζουν
θέση δεν ξυπνάνε.

Μόνο το χέρι τους υψώνεται και δείχνει τη μεριά που
περπατάνε οι δολοφόνοι.
Η Ελλάδα ταξιδεύει χρόνια ανάμεσα στους δολοφόνους.

                                                                (Τάκης Σινόπουλος, Το χρονικό)

28η Οκτωβρίου 1940

"Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, εκεί που πάει να σκύψει"

Γιάννης Ρίτσος

 

ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΦΑΝΤΑΡΟΥΣ – M. MΠΡΕΧΤ

[ …..] Αδέρφια μου, αν ήμουνα μαζί σας
θα ρώταγα, όπως εσείς ρωτάτε: Γιατί;
Γιατί έβαλα του ληστή τη φορεσιά
γιατί έβαλα του εμπρηστή φονιά την πουκαμίσα;

Απλά γιατί ήμουνα ένας δούλος,
και διατάχτηκα.
Ντύθηκα για να καίω και να δολοφονώ.
Με διέταξαν. Κι έκανα εισβολή.
Ποδοπατώντας τις σοδειές και κάνοντας ερείπια τα’ αγροτόσπιτα.
Κι έκανα εισβολή.
Για να λεηλατήσω τα εργοστάσια, τους μύλους και τα φράγματα,
Για να διακόψω το μάθημα στα χιλιάδες σχολειά.
Για να λένε έτσι οι μανάδες πως δεν έχουνε παιδιά.
Για να λένε έτσι τα παιδιά πως δεν έχουν πατεράδες.
Για να απομείνουνε έτσι από μας χωμάτινοι σωροί.

Και θα πεθάνω στον ανθό της ζωής μου.
Χωρίς να έχω αγαπηθεί, μιας πολεμικής μηχανής ο ανόητος οδηγός.