Μετάφραση
(20) Οι Αθηναίοι πλέοντας από κοντά,
αγκυροβόλησαν στον Ελαιούντα της Χερσονήσου με εκατόν ογδόντα πλοία. Εκεί
λοιπόν, ενώ γευμάτιζαν, τους αναγγέλλονται τα γεγονότα τα σχετικά με τη Λάμψακο
και αμέσως ανοίχτηκαν (στο πέλαγος) για τη Σηστό.
(21) Από εκεί αμέσως μόλις
εφοδιάστηκαν με τρόφιμα έπλευσαν προς τους Αιγός ποταμούς απέναντι από τη
Λάμψακο. Ο Ελλήσποντος στο σημείο αυτό είχε πλάτος περίπου δεκαπέντε στάδια. Κι εκεί δειπνούσαν.
(22) Και ο Λύσανδρος την επόμενη
νύχτα, μόλις ξημέρωνε, έδωσε σήμα να μπουν στα πλοία, αφού προγευματίσουν και
αφού έκανε όλες τις ετοιμασίες σαν για ναυμαχία και τοποθέτησε προστατευτικά
παραπετάσματα (στα πλάγια των πλοίων), προειδοποίησε να μην κινηθεί κανείς από
την παράταξη ούτε να ανοιχτεί στο πέλαγος.
(23) Οι Αθηναίοι, την ώρα που
ανέτειλε ο ήλιος, παρατάχθηκαν στο λιμάνι κατά μέτωπο σαν για ναυμαχία. Επειδή
όμως ο Λύσανδρος δεν έβγαλε τα πλοία για να τους αντιμετωπίσει και (επειδή)
ήταν αργά, απέπλευσαν πάλι προς τους Αιγός ποταμούς.
(24) Και ο Λύσανδρος διέταξε τα
γρηγορότερα από τα πλοία να ακολουθήσουν τους Αθηναίους όταν αποβιβαστούν, αφού
παρακολουθήσουν τι κάνουν, να αποπλεύσουν και να του το αναγγείλουν . Και
προηγουμένως δεν αποβίβασε τους στρατιώτες από τα πλοία, πριν επιστρέψουν τα
ταχύπλοα. Αυτά έκανε για τέσσερις ημέρες ˙ και οι Αθηναίοι ανοίγονταν στη
θάλασσα για να τον αντιμετωπίσουν.
(25) Ο Αλκιβιάδης επειδή (ή όταν)
παρατήρησε από τα τείχη ότι οι Αθηναίοι αγκυροβολούσαν σε παραλία και μακριά
από κάθε πόλη και ότι προμηθεύονταν τρόφιμα από τη Σηστό που απείχε δεκαπέντε
στάδια από τα πλοία, ενώ τους εχθρούς ότι (αγκυροβολούσαν) σε λιμάνι και ότι είχαν τα πάντα κοντά σε
πόλη, είπε ότι δεν αγκυροβόλησαν σε καλό σημείο και τους προέτρεψε να αλλάξουν
αγκυροβόλι στη Σηστό κοντά σε λιμάνι και σε πόλη ˙ εκεί, αν βρίσκεστε, θα ναυμαχήσετε,
είπε, όταν θελήσετε.
(26) Οι στρατηγοί όμως και κυρίως ο
Τυδέας και ο Μέναδρος, τον πρόσταξαν να φύγει ˙ γιατί (του είπαν) ότι τώρα ήταν οι ίδιοι στρατηγοί και
όχι εκείνος. Και αυτός έφυγε γρήγορα.
Σχόλια
Γεύματα των αρχαίων Ελλήνων : ἄριστον (πρωινό ή μεσημεριανό), δεῖπνον
(απογευματινό ή βραδινό)
όρθρος : Η ημέρα χωριζόταν σε τρία μέρη. α) ὄρθρος,
πρωί και πλήθουσα ἀγορά, β) μεσημβρία ή μέση ἡμέρα ή μέσον ἡμέρας, γ) δείλη
πρωία και δείλη ὸψίη ή ὸψία ή ὸψέ
παραβλήματα ήταν παραπετάσματα από δέρμα
για την προστασία των πλοίων από τα βέλη
ναῦς ή τριήρης : μακρόστενο πολεμικό πλοίο με τρεις
σειρές κουπιά
Ο Ξενοφώντας εναλλάσσει στην αφήγησή του
τον παρατατικό με τον αόριστο, όμως κάνει χρήση δευτερευουσών προτάσεων,
μετοχών και απαρεμφάτων κάνοντας το λόγο του πιο σύνθετο.
Οι Αθηναίοι βιάζονται να ναυμαχήσουν
έχοντας σιγουριά στις δυνάμεις τους (μπορεί να γίνει λόγος και για την ύβρη των
στρατηγών, δεν δέχονται τις παραινέσεις του διορατικού και ευφυούς Αλκιβιάδη παρόλο που είναι σωστές). Αντίθετα,
ο Λύσανδρος είναι πιο μεθοδικός με
στρατηγικό σχέδιο, αποφεύγει να αντιμετωπίσει άμεσα τους Αθηναίους και
χρησιμοποιεί κατασκόπους, για να πετύχει το σχέδιό του.
Ερωτήσεις
α) Ποια
η σημασία του ναυτικού στην διεξαγωγή του πολέμου;
β) Ποιες
ικανότητες πρέπει να έχει ένας ικανός στρατηγός;
Μελετήστε περισσότερα για τον Αλκιβιάδη