το alldayschool
σας εύχεται
χρόνια πολλά κι ευλογημένα!!!
Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου 2017
Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017
Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017
Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017
Λογοτεχνία Α' Λυκείου : Γρ. Ξενόπουλος - Τα θηλυκά του Μουζά
Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017
17 Νοέμβρη
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
«Όσοι έπεσαν στο χώρο ετούτο, εγείρονται
και προχωρούν στην ιστορία, κι ο λαός μαζί τους,
εκεί που σμίγουν φως και χώμα κι όνειρο,
εκεί που λευτεριά κι Ελλάδα είν’ ένα.»
Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017
Ιστορία Α' Λυκείου : κεφ. 2.3. Κλασική εποχή (σελ.98 - 105)
 |
Ο Περικλής αγορεύων στην Πνύκα, τοιχογραφία στο
Maximmileaneum Palace Μονάχου, του Philipp von Foltz (1860) – πηγή
|
ú κλασική
εποχή – χρονική έκταση
ú η
σημασία των περσικών πολέμων στην πολιτιστική ανάπτυξη
ú αντιπαράθεση
Αθήνας – Σπάρτης : συνέπειες
ú παρέμβαση
των Περσών στα ελληνικά πράγματα
ú αναγκαία
η πανελλήνια ένωση
Η συμμαχία της Δήλου- Αθηναϊκή
ηγεμονία
ú η
Αθηναϊκή Συμμαχία και η εξέλιξή της σε ηγεμονία (έδρα, ταμείο, σκοποί
συμμαχίας)
ú αντιδράσεις
άλλων πόλεων στη συμμαχία
ú η
πολιτική του Κίμωνα και οι συνέπειές της
ú πολιτικές
ανακατατάξεις (Εφιάλτης, εξοστρακισμός του Κίμωνα, Πεερικλής)
ú επιστροφή
του Κίμωνα από την εξορία – ανακωχή με τη Σπάρτη
ú Καλλίειος
ειρήνη – Τριακοντούτεις σπονδαί
Η εποχή του Περικλή
ú ο
χρυσός αιώνας του Περικλή
ú η
προσωπικότητα του Περικλή και η συμβολή του στην ανάπτυξη της Αθήνας
ú η
πολιτική του Περικλή
ú οικονομική
ανάπτυξη της Αθήνας
ú φορολογικό
σύστημα (μετοίκιο, έμμεση φορολογία, εισφορές συμμάχων, λειτουργίες
ú λειτουργίες
: χορηγία, τριηραρχία, αρχιθεωρία, εστίαση, γυμνασιαρχία
Πελοποννησιακός πόλεμος (431 – 404 π.Χ.)
ú παραβίαση
συνθηκών
ú αντιπαράθεση
Αθήνας – Σπάρτης
ú περίοδοι
του Πελοποννησιακού πολέμου
ú συνέπειες
Πελοποννησιακού πολέμου
Η κρίση της πόλης - κράτους
ú αίτια
της κρίσης
ú παρέμβαση
των Περσών
ú ηγεμονία
Σπάρτης
ú Βοιωτικός
ή Κορινθιακός πόλεμος
ú Ανταλκίδειος
ειρήνη – όροι
ú ηγεμονία
Θήβας
ú μάχες
στα Λεύκτρα και στη Μαντίνεια
ú συμπτώματα
παρακμής της πόλης – κράτους
Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2017
Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017
28η Οκτωβρίου 1940
Επιτύμβιο
Το παλικάρι που 'πεσε με ορθή την κεφαλή του
δεν το σκεπάζει η γης ογρή σκουλήκι δεν τ' αγγίζει
Φτερό στη ράχη του ο σταυρός κι όλο χυμάει τ' αψήλου
και σμίγει τους τρανούς αϊτούς και τους χρυσούς αγγέλους
Το παλικάρι που 'πεσε με ορθή την κεφαλή του
δεν το σκεπάζει η γης ογρή σκουλήκι δεν τ' αγγίζει
Φτερό στη ράχη του ο σταυρός κι όλο χυμάει τ' αψήλου
και σμίγει τους τρανούς αϊτούς και τους χρυσούς αγγέλους
Εδώ
το φως
Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει
μηδέ αλυσίδα στου Ρωμιού και στου αγεριού το πόδι
Εδώ το φως εδώ ο γιαλός χρυσές γαλάζιες γλώσσες
στα βράχια ελάφια πελεκάν τα σίδερα μασάνε
Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει
μηδέ αλυσίδα στου Ρωμιού και στου αγεριού το πόδι
Εδώ το φως εδώ ο γιαλός χρυσές γαλάζιες γλώσσες
στα βράχια ελάφια πελεκάν τα σίδερα μασάνε
Τη
ρωμιοσύνη μην την κλαις
Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις εκεί που πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκκαλο με το λουρί στο σβέρκο
Να τη πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου
Γ. Ρίτσος, Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας
Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις εκεί που πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκκαλο με το λουρί στο σβέρκο
Να τη πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου
Γ. Ρίτσος, Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας
Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017
Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2017
Ιστορία Α' Λυκείου : Ομηρική εποχή
 |
| α' ελληνικός αποικισμός, πηγή |
2. Η Αρχαία Ελλάδα (1100 – 323 π.Χ.)
ú 11ος
– 9ος αι. μεταβατικό στάδιο
ú καθοριστικός
ο ρόλος του τόπου στην οικονομική ανάπτυξη και πολιτική οργάνωση
ú διάκριση
σε 3 περιόδους
·
ομηρική εποχή : 1100 – 750 π.Χ.
·
αρχαϊκή εποχή : 750 – 480 π.Χ.
·
κλασική εποχή : 480 – 323 π.Χ.
2.1. Ομηρική εποχή
ú μετακινήσεις
ελληνικών φύλων
ú πηγές
πληροφόρησης : αρχαιολογική έρευνα, ομηρικά έπη
ú ελληνικός
μεσαίωνας ή σκοτεινοί χρόνοι (θεωρούνταν εποχή παρακμής)
ú σήμερα
: περίοδος ανασυγκρότησης και οργανωτικής δημιουργίας
Οι μετακινήσεις (συνοπτικά)
ú καταστροφή
μυκηναϊκών κέντρων
ú κάθοδος
Δωριέων
ú μετακινήσεις
Θεσσαλών και Βοιωτών
ú εγκαταστάσεις
Δωριέων στην Πίνδο, στη Φθιώτιδα, στον Όλυμπο και στην Όσσα
ú ερμηνεία
της εισόδου των Δωριέων στη Λακωνία ως επάνοδο των Ηρακλειδών
ú σημερινή
άποψη για τους Δωριείς : ελληνικό ποιμενικό φύλο που κατέλαβε πεδινές περιοχές
εξαιτίας της διάλυσης του μυκηναϊκού κόσμου
Ο Α’ ελληνικός αποικισμός (συνοπτικά)
ú Αιολίς
: η περιοχή αποικισμού ελληνικών φύλων από τη Θεσσαλία στο βορειοανατολικό
Αιγαίο και στα απέναντι παράλια της Μ. Ασίας
ú Ιωνία
: η περιοχή αποικισμού των Ιώνων προς τη Σάμο, τη Χίο και τις απέναντι ακτές της
Μ. Ασίας με θρησκευτική ένωση το Πανιώνιο
ú υπερπόντιες
εγκαταστάσεις των Δωριέων : στη Μήλο, στη
Θήρα, στην Κω, στην Κρήτη, στη Ρόδο και στα νοτιοδυτικά παράλια της Μ. Ασίας με
θρησκευτική ένωση τη δωρική εξάπολη
Οικονομική, κοινωνική και πολιτική
οργάνωση (αναλυτικά)
ú η
γη κύρια πηγή της οικονομικής ανάπτυξης
ú η
έννοια του «οίκου»
ú κοινωνία
: άριστοι (ευγενείς), πλήθος, δημιουργοί, δούλοι
ú πολιτική
οργάνωση με φυλετικά κριτήρια
·
εξέλιξη των φυλετικών αρχηγών σε
κληρονομικούς βασιλείς
·
βασιλιάς : αρχηγός στρατού, κυβερνήτης με θρησκευτική και δικαστική
εξουσία
·
συμβούλιο ευγενών (βουλή των γερόντων)
·
σύνοδος πλήθους, κυρίως πολεμιστών
(εκκλησία του δήμου)
·
παραδείγματα μόνιμων «πολιτικών»
σχηματισμών στα ομηρικά έπη : Ιθάκη, Σχερία, Τροία (προσωρινός : το οχυρωμένο στρατόπεδο
των Αχαιών)
Πολιτισμός (συνοπτικά)
ú ελληνικό
αλφάβητο (εξέλιξη του φοινικικού)
ú ίδρυση
ιερών – θεοί του Ολύμπου
ú πολιτιστικά
επιτεύγματα
·
επική ποίηση – ομηρικά έπη
·
κεραμική
·
μικροτεχνία
·
γεωμετρική τέχνη
Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2017
5 Οκτωβρίου : Παγκόσμια ημέρα εκπαιδευτικών
"Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να
περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα,
αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας το μαθητή του να φτιάξει δικές
του γέφυρες."
Νίκος Καζαντζάκης
Στον
δάσκαλο, Κωστής Παλαμάς
Σμίλεψε
πάλι, δάσκαλε , ψυχές!
Κι
ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην
τ' αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ'
το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι
αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην
κουρασθείς. Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θέμελα
βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο
πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε
βαθειά. Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα
θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα
βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι !
Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017
Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017
Λογοτεχνία Α' Λυκείου : "Επιτάφιος", Γιάννης Ρίτσος
 |
| η φωτογραφία που ενέπνευσε τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο |
Αποσπάσματα από τον «Επιτάφιο»
του Γιάννη Ρίτσου
Ο
Θρήνος
Μέρα
Μαγιού μου μίσεψες μέρα Μαγιού σε χάνω
άνοιξη
γιε που αγάπαγες κι ανέβαινες απάνω
Στο
λιακωτό και κοίταζες και δίχως να χορταίνεις
άρμεγες
με τα μάτια σου το φως της οικουμένης
Και
μου ιστορούσες με φωνή γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια
τόσα
όσα μήτε του γιαλού δεν φτάνουν τα χαλίκια
Και
μου 'λεγες πως όλ' αυτά τα ωραία θα ‘ν' δικά μας
και
τώρα εσβήστης κι έσβησε το φέγγος κι η φωτιά μας. […]
Η
ύβρη
Ὦ Παναγιά μου, ἂν εἴσουνα,
καθὼς ἐγώ, μητέρα,
βοήθεια
στὸ γιό μου θἄστελνες τὸν Ἄγγελο
ἀπὸ πέρα.
Κι,
ἄχ, Θέ μου, Θέ μου, ἂν εἴσουν
Θεὸς κι ἂν εἴμασταν
παιδιά σου
θὰ
πόναγες καθὼς ἐγώ, τὰ
δόλια πλάσματά σου.
Κι
ἂν εἴσουν δίκειος, δίκαια θὰ
μοίραζες τὴν πλάση,
κάθε
πουλί, κάθε παιδὶ νὰ
φάει καὶ νὰ χορτάσει.
Γιέ
μου, καλὰ μοῦ τἄλεγε
τὸ γνωστικό σου ἀχεῖλι
κάθε
φορὰ ποὺ ὁρμήνευε,
κάθε φορὰ ποὺ ἐμίλει:
Ἐμεῖς ταγίζουμε ζωὴ
στὸ χέρι: περιστέρι,
κ᾿ ἐμεῖς
οὔτ᾿ ἕνα
ψίχουλο δὲν ἔχουμε στὸ
χέρι.
Ἐμεῖς κρατᾶμε
ὅλη τὴ γῆς
μὲς στ᾿ ἀργασμένα
μπράτσα
καὶ
σκιάχτρα στέκουνται οἱ Θεοὶ
κι ἀφέντη ἔχουνε φάτσα.
Ἄχ, γιέ μου, πιὰ δὲ
μοὔμεινε καμιὰ χαρὰ
καὶ πίστη,
καὶ τὸ
χλωμὸ καὶ τὸ
στερνὸ καντήλι μας ἐσβήστη.
Καί,
τώρα, ἐπὰ σὲ
ποιὰ φωτιὰ τὰ
χέρια μου θ᾿ ἀνοίγω,
τὰ
παγωμένα χέρια μου νὰν τὰ
ζεστάνω λίγο;
Μέρος
Ι: Ο Θάνατος: Το πρώτο μέρος ξεκινάει με τη μάνα, που διαπιστώνει πως ο γιος
της είναι νεκρός:
«Γιέ
μου, σπλάχνο τῶν σπλάχνων μου, καρδούλα τῆς
καρδιᾶς μου,
πουλάκι
τῆς φτωχιᾶς αὐλῆς,
ἀνθὲ τῆς ἐρημιᾶς
μου,
πῶς
κλείσαν τὰ ματάκια σου καὶ δὲ
θωρεῖς ποὺ κλαίω
καὶ δὲ
σαλεύεις, δὲ γρικᾷς τὰ
ποὺ πικρὰ σοῦ
λέω;»
Μέρος ΙΙ: Η Απόγνωση: Η
μάνα σε αυτό το μέρος, εκφράζει την απόγνωση της, για το νεκρό παιδί της:
«Πῶς
μ᾿ ἄφησες νὰ
σέρνουμαι καὶ νὰ πονῶ
μονάχη χωρὶς γουλιά, σταλιὰ νερὸ
καὶ φῶς κι ἄνθο
κι ἀστάχυ;»
Μέρος
ΙΙΙ: Το Νεκρό Σώμα: Στο τρίτο μέρος, ξεκινά η ακριβής και λεπτομερής περιγραφή
του κορμιού του γιου της, που πλέον βρίσκεται στα χέρια της νεκρό:
«Μαλλιὰ
σγουρὰ ποὺ πάνω τους τὰ
δάχτυλα περνοῦσα [...] Φρύδι μου, γαϊτανόφρυδο καὶ
κοντυλογραμμένο [...] Μάτια γλαρὰ ποὺ
μέσα τους ἀντίφεγγαν τὰ μάκρη» (κ.ο.κ)
Μέρος
VI: Η Μοίρα: Στο τέταρτο μέρος η μάνα, πλέον, σκέφτεται τη μοίρα και
αναρωτιέται:
«Γιέ μου, ποιὰ
Μοῖρα στὄγραφε καὶ
ποιὰ μοῦ τὄχε
γράψει τέτοιον καημό, τέτοια φωτιὰ στὰ
στήθεια μου ν᾿ ἀνάψει;»
Μέρος
V: Η Απουσία: Στο πέμπτο μέρος, η μάνα, συνειδητοποιεί πως τώρα έμεινε μόνη της
και ότι το κενό από τον θάνατο του γιου της είναι μεγάλο:
«Σήκω,
γλυκέ μου, ἀργήσαμε· ψηλώνει ὁ ἥλιος·
ἔλα, καὶ τὸ
φαγάκι σου ἔρημο θὰ κρύωσε στὴν
πιατέλα.»[...]
«Θὰ
καρτεράει τὸ κρύο νερὸ τὸ
δροσερό σου στόμα, θὰ καρτεράει τὰ
χνῶτα σου τ᾿ ἀσβεστωμένο
δῶμα.»
Μέρη
VI, VII, VIII: Ο Θρήνος: Στο έκτο, έβδομο και όγδοο μέρος αρχίζει ο θρήνος της
μάνας και είναι ένα από τα κυριότερα σημεία του έργου:
«Μέρα
Μαγιοῦ μοῦ μίσεψες, μέρα Μαγιοῦ σὲ
χάνω, ἄνοιξη, γιέ, ποὺ ἀγάπαγες
κι ἀνέβαινες ἀπάνω»[...]
«Πῶς
θὰ γυρίσω μοναχή στὸ ἐρμαδιακό
καλύβι; Ἔπεσε ἡ νύχτα στὴν
αὐγή καὶ τὸ
στρατί μοῦ κρύβει»[...]
«Κανείς
μὴ γγίξει ἀπάνω του, παιδί μου
εἶναι δικό μου. Σιωπή∙ σιωπή∙ κουράστηκε, κοιμᾶται
τὸ μωρό μου.»[...]
«Ποιός
μοῦ τὸ πῆρε;
Ποιός μπορεῖ νὰ μοῦ τὸ
πάρει ἐμένα; Ἄσπρισαν τὰ
χειλάκια του, τὰ μάτια του κλεισμένα.»[...]
«Ποῦ
πέταξε τ' ἀγόρι μου; ποῦ πῆγε;
ποῦ μ' ἀφήνει; Χωρίς πουλάκι τὸ
κλουβί, χωρίς νεράκι ἡ κρήνη.»[...]
«Δέν ἔμενες,
καρδοῦλα μου, στ' ἄσπρο μικρούλι
σπίτι, νὰ σ' ἔχω σάν ἀφέντη
μου, νὰ σ' ἔχω σάν σπουργίτι.»
Μέρος
IX: Η Ύβρις: Στο ένατο μέρος η μάνα —δεύτερο κύριο σημείο του έργου—
απευθύνεται στον Θεό:
«Κι, ἄχ,
Θέ’ μου, Θέ’ μου, ἄν εἰσουν
Θεός κι ἄν εἴμασταν παιδιά σου θὰ
πόναγες καθὼς ἐγώ, τὰ
δόλια πλάσματά σου.»
Μέρη
X, XI, XII, XIII: Το Μοιρολόι: Στα τέσσερα αυτά μέρη, αρχίζει πια το μοιρολόι:
«Καὶ
κεῖ ποὺ σὲ
καμάρωνα, πλατάνι, παλληκάρι, ἔτρεμα μή πνοή ἀγεριοῦ
στὸν οὐρανό σὲ
πάρει.»[...]
«Ἔτσι
ἄχαρη με ὠμόρφαινες κ’ ἔτσι
ἄμαθη – γιά κοίτα – μές στὴ
ματιά σου διάβαζα τῆς ζωῆς
τὴν ἀλφαβῆτα.»[...]
«Καὶ
πάλι ἡ ἔρμη ντρέπουμαι, γιόκα μου,
ἐσύ νὰ λείπεις κι ἀκόμα
ἐγώ νἀχω φωνή – ξόμπλι φτηνό της
λύπης.»
Μέρη
XIV, XV, XVI, XVII: Ο Μετασχηματισμός: Στα επόμενα τέσσερα μέρη, η μητέρα, μετά
το μοιρολόι, αρχίζει και μπαίνει σε ένα μεταβατικό στάδιο, και περνά λίγο πριν
την Αντίσταση:
«Καὶ
σύναζα ὅλα σου βουβά, σάν τὰ πουλιὰ
μιά κλώσσα – καὶ τώρα πού μοῦ
μίσεψές μοῦ λύθηκεν ἡ γλῶσσα»[...]
«...Καὶ τὸ
καράβι βούλιαξε κι ἔσπασε τὸ
τιμόνι καὶ στοῦ πελάγου τὸ
βυθό πλανιέμαι τώρα μόνη.»[...]
«Κι
ἀκόμα μήτε νὰ πνιγῶ,
μήτε ν’ ἀνέβω πάνω – κάνω ἀπὸ
κάπου νὰ πιαστῶ καὶ
φύκι μόνο πιάνω»[...]
«Λίγο
ψωμάκι ζήτησες καὶ σοὔδωκαν
μαχαίρι, τὸν ἵδρωτά σου ζήτησες καὶ
σοὔκοψαν τὸ χέρι.»[...]
«Καὶ
στὸ αἷμα τους τὴ
φοῦστα μου κόκκινη νὰν τὴ
βάψω, καὶ νὰ χορέψω... Ἄχ,
γιόκα μου, δέν πάει μου νὰ σὲ
κλάψω.»[...]
«Κόσμος
περνᾶ καὶ μὲ
σκουντᾶ, στρατός καὶ μὲ
πατάει κ' ἐμέ τὸ μάτι οὐδέ
γυρνᾶ κι οὐδέ σὲ
παρατάει.»[...]
«Καὶ
δές, μ' ἀνασηκώνουνε... χιλιάδες γιούς ξανοίγω, μά, γιόκα μου, ἀπ'
τὸ πλάγι σου δέ δύνουμαι νὰ
φύγω.»
Μέρη
XVIII, XIX, XX: Η Ανάσταση: Στα τελευταία μέρη του έργου έρχεται η Ανάσταση και
η μητέρα παίρνει τη θέση του γιου της, δίπλα στους συντρόφους του:
«Κι
ἂν δέ λυγάω σὲ προσευχή, τὰ
χέρια κι ἄν δέν πλέκω, γιέ μου, τὸ
ξέρεις, πιο ἀπὸ πρίν τώρα κοντά σου
στέκω.»[...]
«Νἆχα
τ'ἀθάνατο νερό, ψυχή καινούρια νἆχα
νὰ σοὔδινα, νὰ
ξύπναγες γιὰ μιά στιγμή μονάχα»
«Νὰ
δεῖς, νὰ πεῖς,
νὰ τὸ χαρεῖς ἀκέριο
τ'ὄνειρό σου νὰ στέκεται ὁλοζώντανο
κοντά σου, στὸ πλευρό σου.»[...]
«Κ’
οἱ λύκοι ἀποτραβήχτηκαν καὶ
κρύφθηκαν στὴν τρούπα – μαμούνια ποὺ τὰ
σάρωσε βαρειά τοῦ ἐργάτη
ἡ σκοῦπα –»[...]
«Γιέ
μου, στ’ ἀδέλφια σου τραβῶ καὶ
σμίγω τὴν ὀργή μου, σοὺ πῆρα
τὸ ντουφέκι σου – κοιμήσου, ἐσύ,
πουλί μου.»
Φύλλο εργασίας
1.
Να εντοπίσετε τα πρόσωπα που
περιλαμβάνονται στην αφήγηση.
2.
Ποια στοιχεία του χρόνου και του χώρου
μπορείτε να εντοπίσετε στα αποσπάσματα;
3.
Ποιος μιλάει και σε ποιους απευθύνεται;
4.
Τα αποσπάσματα εντάσσονται στην ποιητική
σύνθεση του Γιάννη Ρίτσου με τίτλο «Επιτάφιος». Να εντοπίσετε στο κείμενο
στίχους που επιβεβαιώνουν τον θρηνητικό χαρακτήρα του έργου.
5.
Να εντοπίσετε στα αποσπάσματα τα εκφραστικά
μέσα.
6.
Να βρείτε τις προσφωνήσεις της μάνα για παιδί
της. Τι αποκαλύπτουν για τα συναισθήματά της;
7.
Στο απόσπασμα ΙΧ να εντοπίσετε την ύβρη και
να την αιτιολογήσετε.
8.
Να παρουσιάσετε το στερεότυπο της μάνας όπως
διαγράφεται στο ποίημα. Πιστεύετε πως έχει αλλάξει στη σύγχρονη εποχή;
9.
Να σχολιάσετε τις γλωσσικές και υφολογικές
επιλογές του Ρίτσου.
10.
Να εντοπίσετε κοινά στοιχεία του κειμένου
με το ποίημα του Κώστα Βάρναλη «Η μάνα του Χριστού» (σελ. 483).
11.
Να ακούσετε το ποίημα μελοποιημένο. Ποια είναι τα δικά σας συναισθήματα;
Δικτυογραφία
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)