Επικοινωνιακό Πλαίσιο

επικοινωνιακό πλαίσιο για την έκθεση from Gina Zaza

Γιάννης Ρίτσος - Ἐαρινὴ Συμφωνία ΧVI

Νικόλαος Γύζης, Εαρινή Συμφωνία

Χαρὰ χαρά.

Δὲ μᾶς νοιάζει

τί θ᾿ ἀφήσει τὸ φιλί μας

μέσα στὸ χρόνο καὶ στὸ τραγούδι.

Ἀγγίξαμε

τὸ μέγα ἄσκοπο

ποὺ δὲ ζητᾷ τὸ σκοπό του.

Ὁ Θεὸς

πραγματοποιεῖ τὸν ἑαυτό του

στὸ φιλί μας.

Περήφανοι ἐκτελοῦμε

τὴν ἐντολὴ τοῦ ἀπείρου.

Ἕνα μικρὸ παράθυρο

βλέπει τὸν κόσμο.

Ἕνα σπουργίτι λέει

τὸν οὐρανό.

Σώπα.

Στὴν κόγχη τῶν χειλιῶν μας

ἑδρεύει τὸ ἀπόλυτο.

Σωπαίνουμε κι ἀκοῦμε

μὲς στὸ γαλάζιο βράδι

τὴν ἀνάσα τῆς θάλασσας

καθὼς τὸ στῆθος κοριτσιοῦ εὐτυχισμένου

ποὺ δὲ μπορεῖ νὰ χωρέσει

τὴν εὐτυχία του.

Ἕνα ἄστρο ἔπεσε.

Εἶδες;

Σιωπή.

Κλεῖσε τὰ μάτια.

Ποιήματα 1930-1960, Ἀθήνα, ἔκδ. Κέδρος, 1972, σσ. 237-238.

πηγή : http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/giannhs_ritsos/

Μινωικός Πολιτισμός

Η Κρήτη λόγω της θέσης της έγινε γρήγορα η μεγαλύτερη ναυτική και εμπορική δύναμη της εποχής. Αμέτρητα καράβια διέσχιζαν το Αιγαίο για να πουλήσουν οι Μινωίτες τα προϊόντα τους κι έτσι δημιουργήθηκε η ¨ Μινωική θαλασσοκρατία¨. Οι πόλεις δεν είχανε τείχη, γιατί με τέτοια ναυτική δύναμη δεν είχανε τίποτε να φοβηθούν. Σπουδαιότερες πόλεις ήταν: η Κνωσός, η Φαιστός, τα Μάλια και η Ζάκρος. 

Οι Μινωίτες ήταν εύθυμοι άνθρωποι και ο ήλιος και τα χρώματα ήταν διάχυτα παντού. Άνδρες και  γυναίκες είχαν τις ίδιες ελευθερίες και τα ίδια δικαιώματα. Οι άνδρες ντύνονταν απλά, φορούσαν το «Ζώμα» (ένα κομμάτι ύφασμα τυλιγμένο γύρο από τη μέση τους), σε αντίθεση με τις γυναίκες που φορούσαν μακριές χρωματιστές φούστες, λεπτά πουκάμισα, ποδιές, καπέλα, κορδέλες, κοσμήματα και βάφονταν και χτενίζονταν όπως και οι σημερινές, ασχολούνταν με τις δουλειές του σπιτιού και συμμετείχανε στις γιορτές και τα αγωνίσματα. 

Ο πολιτισμός ονομάστηκε Μινωικός και όλοι οι βασιλιάδες της Κρήτης Μίνωες, από τον μυθικό βασιλιά της Κρήτης Μίνωα, το γιο της Ευρώπης και του Δία. Τις πρώτες ανασκαφές στην Κνωσό έκανε ο Μίνως Καλοκαιρινός, ένας έμπορος και αρχαιολόγος του Ηρακλείου, ο οποίος το 1878 αποκάλυψε θεμέλια με αποθήκες γεμάτες μεγάλα πιθάρια. Στη συνέχεια το 1900-1913 και 1922-1930 ακολούθησαν οι ανασκαφές του Άγγλου αρχαιολόγου Σερ Άρθουρ Έβανς που έφεραν στην επιφάνεια το πανέμορφο και δαιδαλώδες Ανάκτορο της Κνωσού.
* Τα Ταυροκαθάψια ήταν ένα πολύ δημοφιλές άθλημα στον Μινωικό πολιτισμό.

πηγή : https://www.youtube.com/watch?v=WB0bb3aUNCA

ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΠΛΑΤΩΝ, ΙΠΠΙΑΣ ΕΛΑΤΤΩΝ, 372a–373a

ΣΩ. Ὁρᾷς, ὦ Ἱππία, ὅτι ἐγὼ ἀληθῆ λέγω, λέγων ὡς [372b] λιπαρής εἰμι πρὸς τὰς ἐρωτήσεις τῶν σοφῶν; καὶ κινδυνεύω ἓν μόνον ἔχειν τοῦτο ἀγαθόν, τἆλλα ἔχων πάνυ φαῦλα· τῶν μὲν γὰρ πραγμάτων ᾗ ἔχει ἔσφαλμαι, καὶ οὐκ οἶδ’ ὅπῃ ἐστί. τεκμήριον δέ μοι τούτου ἱκανόν, ὅτι ἐπειδὰν συγγένωμαί τῳ ὑμῶν τῶν εὐδοκιμούντων ἐπὶ σοφίᾳ καὶ οἷς οἱ Ἕλληνες πάντες μάρτυρές εἰσι τῆς σοφίας, φαίνομαι οὐδὲν εἰδώς· οὐδὲν γάρ μοι δοκεῖ τῶν αὐτῶν καὶ ὑμῖν, ὡς ἔπος [372c] εἰπεῖν. καίτοι τί μεῖζον ἀμαθίας τεκμήριον ἢ ἐπειδάν τις σοφοῖς ἀνδράσι διαφέρηται; ἓν δὲ τοῦτο θαυμάσιον ἔχω ἀγαθόν, ὅ με σῴζει· οὐ γὰρ αἰσχύνομαι μανθάνων, ἀλλὰ πυνθάνομαι καὶ ἐρωτῶ καὶ χάριν πολλὴν ἔχω τῷ ἀποκρινομένῳ, καὶ οὐδένα πώποτε ἀπεστέρησα χάριτος. οὐ γὰρ πώποτε ἔξαρνος ἐγενόμην μαθών τι, ἐμαυτοῦ ποιούμενος τὸ μάθημα εἶναι ὡς εὕρημα· ἀλλ’ ἐγκωμιάζω τὸν διδάξαντά με ὡς σοφὸν ὄντα, ἀποφαίνων ἃ ἔμαθον παρ’ αὐτοῦ. καὶ δὴ καὶ [372d] νῦν ἃ σὺ λέγεις οὐχ ὁμολογῶ σοι, ἀλλὰ διαφέρομαι πάνυ σφόδρα· καὶ τοῦτ’ εὖ οἶδα ὅτι δι’ ἐμὲ γίγνεται, ὅτι τοιοῦτός εἰμι οἷόσπερ εἰμί, ἵνα μηδὲν ἐμαυτὸν μεῖζον εἴπω.

Μτφρ. Ν.Μ. Σκουτερόπουλος. 1995. Πλάτωνος Ιππίας Ελάττων. Αθήνα: Στιγμή.

ΣΩ. Βλέπεις, Ιππία, ότι λέω αλήθεια, όταν λέω πως γίνομαι φορτικός στους σοφούς με τις ερωτήσεις μου; Και ίσως αυτό να είναι το μόνο καλό που έχω, κι όλα τα άλλα μου να είναι εντελώς τιποτένια. Σχετικά με τα πράγματα ―ποια είναι η κατάστασή τους― βρίσκομαι σε πλάνη, δεν γνωρίζω την αλήθεια γι' αυτά. Απόδειξη τρανή γι' αυτό που λέω είναι, κατά τη γνώμη μου, ότι κάθε φορά που τυχαίνει να βρίσκομαι με κάποιον από εσάς τους ονομαστούς για τη σοφία σας, εσάς που τη σοφία σας την διαπιστώνουν όλοι οι Έλληνες, πάντοτε αποκαλύπτομαι πως δεν ξέρω τίποτα. Γιατί, για να το πω έτσι, πουθενά οι γνώμες μου δεν ταιριάζουν με τις δικές σας. Κι αλήθεια, υπάρχει πιο τρανή απόδειξη για την άγνοια ενός ανθρώπου από το ότι διαφωνεί με τους σοφούς; Έχω όμως αυτό το σπουδαίο καλό που με σώζει: δεν ντρέπομαι να μαθαίνω, απεναντίας επιδιώκω να μάθω και ρωτάω και νιώθω ευγνωμοσύνη γι' αυτόν που μου αποκρίνεται, κι αυτή την ευγνωμοσύνη δεν την αρνήθηκα ως τώρα σε κανέναν. Γιατί ποτέ ως τώρα, όταν έτυχε να μου μάθουν κάτι, δεν το αμφισβήτησα κάνοντας πως το βρήκα τάχα μόνος μου. Αντίθετα, παινεύω τη σοφία εκείνου που μου το δίδαξε και εξηγώ καταλεπτώς τι έμαθα από αυτόν. Έτσι και τώρα δεν συμφωνώ μαζί σου, έχω εντελώς διαφορετική γνώμη· και ξέρω καλά ότι αιτία γι' αυτό είμαι εγώ, επειδή είμαι αυτός που είμαι ― για να μην πω τίποτα πιο βαρύ για τον εαυτό μου.

πηγή : http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/content.html?m=1&t=508

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

α) να γίνει συντακτική ανάλυση του κειμένου.

β) ἔσφαλμαι, συγγένωμαι, εἰδώς, διαφέρηται, ἀποκρινομένῳ : να γίνει χρονική αντικατάσταση των ρηματικών τύπων.

γ) λιπαρής, τὰς ἐρωτήσεις, εἰδώς, τί μεῖζον, ἀνδράσι, οἷόσπερ : να γραφεί η ίδια πτώση του άλλου αριθμού.

δ) να γράψετε τους τρεις βαθμούς των επιθέτων του κειμένου στην ίδια πτώση, γένος και αριθμό.

ε) οἷς, χάριτος, ὄντα, μηδὲν,  ἐμαυτὸν : να κλιθούν.

Παγκόσμια ημέρα βιβλίου

Στις 23 Απριλίου 1616 έφυγαν από τη ζωή δύο μεγάλα ονόματα των γραμμάτων, ο Ισπανός συγγραφέας του Δον Κιχώτη Μιγκέλ Ντε Θερβάντες και ο Άγγλος δραματουργός Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Με αφορμή το διπλό αυτό γεγονός, η Unesco έχει καθιερώσει την 23η Απριλίου ως την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου.

Στην Καταλονία, την ημέρα αυτή εορτάζεται η «Μέρα των Βιβλίων και των Ρόδων», μία τοπική παραλλαγή της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου, η οποία συνδυάζεται με την εορτή του προστάτη της περιοχής, Αγίου Γεωργίου. Με το σύνθημα «Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα», ο άνδρας θα χαρίσει στην αγαπημένη του ένα τριαντάφυλλο κι αυτή θα του το ανταποδώσει με ένα βιβλίο.

Στο επίκεντρο των εκδηλώσεων, ο περίφημος δρόμος της Βαρκελώνης «Λα Ράμπλα», η πιο ζωντανή γωνιά της πόλης, «ο μόνος δρόμος, που δεν ήθελα να τελείωνε ποτέ», όπως είχε πει κάποτε ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Εκτιμάται ότι μόνο την ημέρα αυτή διακινούνται στην Βαρκελώνη 500.000 βιβλία και 4 εκατομμύρια τριαντάφυλλα.

πηγή : http://www.naftemporiki.gr/story/943671/pagkosmia-imera-bibliou

ΣΟΝΝΕΤΟ αρ. 23

Όπως ένας αδέξιος θεατρίνος
π’ όλο ξεχνάει τα λόγια του, αγχωμένος,
και σαν το άγριο, λυσσασμένο χτήνος,
που την καρδιά του τρώει περίσσιο μένος,

έτσι κι εγώ, που ν’ ανοιχτώ φοβάμαι,
ξεχνώ τα λόγια της αγάπης τ’ άγια ˙
λειωμένος απ’ το εντός μου πάθος, να με,
και με λυγούν βαριά του έρωτα μάγια.

Άσ’, της καρδιάς μου που φωνάζει, να ’ναι
οι στίχοι μου, λοιπόν, βουβοί αγγέλοι,
κι απόκριση κι αγάπη να ζητάνε
πιότερο απ’ όσα η γλώσσα να πει θέλει.

Μάθ’ όσα ο πόθος μου έχει να σου πει˙
τα μάτια σου θ’ ακούνε στη σιωπή.

Σαίξπηρ, Οκτώ Σονέτα (Μετάφραση: Παναγιώτης Πάκος)

πηγή : http://www.poiein.gr/archives/5300

δικανικοί όροι της αρχαίας ελληνικής

δικανικοί όροι αρχαίας ελληνικής γλώσσας from Gina Zaza

We go forward, ένα συμβολικό βιντεάκι

Προχωράμε μπροστά. Χωρίς πισωγυρίσματα. Χωρίς δεύτερες σκέψεις. Αυτή είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, κάπως έτσι προχωρά ο καθένας που προχωρά στη ζωή.

 Και κάπως έτσι μαθαίνουμε να ξεπερνάμε τις δυσκολίες, τα εμπόδια και να ανεβαίνουμε επίπεδο. Ένα βιντεάκι με πολύ απλά γραφικά, που θυμίζουν σε κάποιους το παλιό και ίσως πολύ αγαπημένο "nintendo" και το "super mario brothers"...

 Πολύ περιεκτικό και άμεσο. Δείτε το!

http://www.thessalonikiartsandculture.gr/kosmos/smart-video/we-go-forward-ena-symvoliko-vinteaki

Τάσος Λειβαδίτης

20 Απριλίου 1922 – 30 Οκτωβρίου 1988

Αὐτὸ τὸ ἀστέρι εἶναι γιὰ ὅλους μας

V

Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη, μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη.
Νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ χτίστες ἀπ᾿ τὶς σκαλωσιὲς καὶ νὰ φιλιοῦνται μὲ τὸν ἥλιο
νὰ τὸ μάθουν στὰ καράβια οἱ θερμαστὲς καὶ ν᾿ ἀνασάνουν ὅλα τὰ τριαντάφυλλα
νὰ τ᾿ ἀκούσει ἡ ἄνοιξη καὶ νά ῾ρχεται πιὸ γρήγορα
νὰ τὸ μάθουν τὰ παιδιὰ γιὰ νὰ μὴν φοβοῦνται τὸ σκοτάδι,
νὰ τὸ λένε τὰ καλάμια στὶς ἀκροποταμιές, τὰ τρυγόνια πάνω στοὺς φράχτες
νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ πρωτεύουσες τοῦ κόσμου καὶ νὰ τὸ ξαναποῦνε μ ὅλες τὶς καμπάνες τους
νὰ τὸ κουβεντιάζουνε τὰ βράδια οἱ πλύστρες χαϊδεύοντας τὰ πρησμένα χέρια τους.

Νὰ τὸ φωνάξω τόσο δυνατὰ
ποὺ νὰ μὴν ξανακοιμηθεῖ κανένα ὄνειρο στὸν κόσμο
καμιὰ ἐλπίδα πιὰ νὰ μὴν πεθάνει.

Νὰ τ᾿ ἀκούσει ὁ χρόνος καὶ νὰ μὴν σ᾿ ἀγγίξει, ἀγάπη μου, ποτέ.

IV

Ναὶ ἀγαπημένη μου,
ἐμεῖς γι᾿ αὐτὰ τὰ λίγα κι ἁπλὰ πράγματα πολεμᾶμε
γιὰ νὰ μποροῦμε νά ῾χουμε μία πόρτα, ἕν᾿ ἄστρο, ἕνα σκαμνὶ
ἕνα χαρούμενο δρόμο τὸ πρωὶ
ἕνα ἤρεμο ὄνειρο τὸ βράδι.
Γιὰ νά ῾χουμε ἕναν ἔρωτα ποὺ νὰ μὴ μᾶς τὸν λερώνουν
ἕνα τραγούδι ποὺ νὰ μποροῦμε νὰ τραγουδᾶμε

Ὅμως αὐτοὶ σπᾶνε τὶς πόρτες μας
πατᾶνε πάνω στὸν ἔρωτά μας.
Πρὶν ποῦμε τὸ τραγούδι μας
μᾶς σκοτώνουν.

Μᾶς φοβοῦνται καὶ μᾶς σκοτώνουν.
Φοβοῦνται τὸν οὐρανὸ ποὺ κοιτάζουμε
φοβοῦνται τὸ πεζούλι ποὺ ἀκουμπᾶμε
φοβοῦνται τὸ ἀδράχτι τῆς μητέρας μας καὶ τὸ ἀλφαβητάρι τοῦ παιδιοῦ μας
φοβοῦνται τὰ χέρια σου ποὺ ξέρουν νὰ ἀγγαλιάζουν τόσο τρυφερὰ
καὶ νὰ μοχτοῦν τόσο ἀντρίκια
φοβοῦνται τὰ λόγια ποὺ λέμε οἱ δυό μας μὲ φωνὴ χαμηλωμένη
φοβοῦνται τὰ λόγια ποὺ θὰ λέμε αὔριο ὅλοι μαζὶ
μᾶς φοβοῦνται, ἀγάπη μου, καὶ ὅταν μᾶς σκοτώνουν
νεκροὺς μᾶς φοβοῦνται πιὸ πολύ.

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/tasos_leibadiths_poems.htm

Κώστας Βάρναλης, Οι Μοιραίοι

Αλέξανδρος Χριστοφής

Φύλλο εργασίας

Να περιγράψετε το χώρο του ποιήματος. Ποια στοιχεία μας παραπέμπουν στο σκηνικό μιας φτωχογειτονιάς;

Να εντοπίσετε το στοιχείο του χρόνου στο ποίημα.

Ποιος είναι ο αφηγητής και σε ποιο πρόσωπο γράφει;

Να δώσετε από έναν τίτλο σε κάθε στροφή.

Γιατί συγκεντρώνονται στην ταβέρνα;

Το εισαγωγικό σημείωμα κάνει αναφορά στους απόκληρους της ζωής. Ποιοι είναι οι απόκληροι και με ποια στοιχεία μας τους σκιαγραφεί ο Βάρναλης;

Να εντοπίσετε τα εκφραστικά στοιχεία του ποιήματος.

Η τρίτη στροφή απεικονίζει την ομορφιά της φύσης; Γιατί την εντάσσει ο Βάρναλης στο ποίημά του;

Ποιες αιτίες της αθλιότητας των «Μοιραίων» κατονομάζει ο ποιητής; Ποια αίτια αποσιωπά;

Οι «Μοιραίοι» είναι εγκλωβισμένοι σε έναν φαύλο κύκλο. Να αποδείξετε την άποψη αυτή παραπέμποντας σε στοιχεία του ποιήματος.

Στο εισαγωγικό σημείωμα αναφέρεται πως ο ποιητής υπηρετεί με την τέχνη του την αριστερή ιδεολογία. Υπάρχουν στοιχεία στο ποίημα που αποδεικνύουν αυτή την άποψη;

Ποιο είναι το μέτρο του ποιήματος;

Ποια η γλώσσα και το ύφος του ποιήματος;

  

ανάλυση του ποιήματος 

Δημήτρης Βιτσιώρης

Αλέξανδρος Χριστοφής

δικτυογραφία

http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-A111/262/1919,6395/

http://www.greek-language.gr/Resources/literature/education/literature_history/search.html?details=1

http://www.hprt-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=0000008499&tsz=0&autostart=0&iframe=true&width=100%&height=100%

http://www.snhell.gr/testimonies/content.asp?id=111&author_id=56

http://www.snhell.gr/lections/writer.asp?id=56

http://varnaliskostas.blogspot.gr/2008/06/blog-post_4282.html

https://www.youtube.com/watch?v=ifrW2jn_JH0

ευχές

Χριστός Ανέστη

Kizoa slideshow: Easter - Slideshow

ευχές

Καλή Ανάσταση

Luca Giordano

Πασχαλινό δέντρο με αυγά απο τους μαθητές των γερμανικών του Γ1 του Γυμνασίου Στυλίδας! Καλή Ανάσταση!!

Κι όμως δέντρα δε στολίζουμε μόνο τα Χριστούγεννα, τουλάχιστον στη Γερμανία, αλλά και το Πάσχα! Πρόκειται για ένα γερμανικό έθιμο που λέγεται Eierbaum, Osterbaum ή Ostereierbaum και σημαίνει το διακοσμημένο δέντρο με αυγά. Οι μαθητές του Γ1 του Γυμνασίου Στυλίδας που διδάσκονται γερμανικά, δημιούργησαν πασχαλινά αυγά στα πλαίσια ενός Project με θέμα τα ήθη και τα έθιμα της Γερμανίας και έφτιαξαν το δικό τους Ostereierbaum!! Καλή Ανάσταση με υγεία, χαρά κι αγάπη σε όλους!!

"Ω γλυκύ μου έαρ"

Wan Der Wayden

Peter Paul Rubens

Raphael

Andre Del Sarto

El Greco

Tiziano

Ω γλυκύ μου έαρ,
γλυκύτατόν μου Τέκνον,
πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ,
Θεέ μου πλαστουργέ μου,
πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα,
λίαν πρωί ελθούσαι.

Ω Τριάς Θεέ μου,
Πατήρ Υιός και Πνεύμα,
ελέησον τον κόσμον.
Ιδείν την του Υιού σου,
Ανάστασιν, Παρθένε,
αξίωσον τους δούλους σου.

"Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου..."

Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου, ὁ ἐν ὕδασι τὴν γῆν κρεμάσας.

Στέφανον ἐξ ἀκανθῶν περιτίθεται, ὁ τῶν Ἀγγέλων Βασιλεύς.

Ψευδῆ πορφύραν περιβάλλεται, ὁ περιβάλλων τὸν οὐρανὸν ἐν νεφέλαις.

Ῥάπισμα κατεδέξατο, ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ἐλευθερώσας τὸν Ἀδάμ.

Ἥλοις προσηλώθη, ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας.

Λόγχῃ ἐκεντήθη, ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου.

Προσκυνοῦμέν σου τὰ Πάθη Χριστέ.

Δεῖξον ἡμῖν, καὶ τὴν ἔνδοξόν σου Ἀνάστασιν.

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Πασχαλινά διηγήματα

Μνημονεύουμε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη για να ξεθολώσει ο νους και για να ξορκιστεί το «κακό» που μας βρήκε, γιατί έχουμε χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς, γιατί ακούμε τις ξένες σειρήνες, γιατί υποκλινόμαστε αβασάνιστα σαν ανδρείκελα σε ό,τι ξενόφερτο μας προσφερθεί, γιατί αποποιηθήκαμε κάθε τι ελληνικό και κάθε ρίζα μας την ξεριζώσαμε.

Και όμως αυτός ο γνήσιος Ρωμιός δεν υποκλίθηκε σε τίποτα από όλα αυτά. Η μεγάλη τέχνη, η ανυπέρβλητη, του Παπαδιαμάντη, είναι, αφενός, ο τρόπος που βλέπει, ακροάται, οσμίζεται, αισθάνεται τον αστικό βίο· αφετέρου, ο τρόπος που καταγράφει και φορμάρει: χωρίς μυθοπλασία, χωρίς ηθικό δίδαγμα, χωρίς κρίσεις επί των ανθρώπων, χωρίς να σκαρώνει χαρακτήρες. Ο κυρ – Αλέξανδρος χωρίς να είναι επαναστάτης, επαναστατεί όταν η κοινωνία γίνεται εχθρικός τόπος για τον άνθρωπο.  Τα διηγήματα του είναι λυρικό μοντάζ σκηνών, αποσπάσματα που συναρμόζονται οργανικά. (απόσπασμα από το άρθρο της Σοφίας Κανταράκη).

πηγή : http://www.24grammata.com/?p=12315 (μπορείτε να κατεβάσετε τα Πασχαλινά Διηγήματα)

Το νέο σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

για το σχολικό έτος 2015 - 2016

Για το Δελτίο Τύπου πατήστε εδώ.

πηγή : http://didefth.gr/new/11805/to-neo-sistima-isagogis-stin-tritovathmia-ekpedefsi-gia-to-scholiko-etos-2015-2016/

εκδόσεις για την αξιολόγηση των μαθητών

Υλικό αξιολόγησης των μαθητών από το Κέντρο Εκπαιδευτικής έρευνας

Α' ΤΑΞΗ

Β' ΤΑΞΗ

Γ' ΤΑΞΗ

Άνοιξη

"Την άνοιξη αν δεν την βρεις τη φτιάχνεις" 

Οδυσσέας Ελύτης , Εκ του Πλησίον

 Η Άνοιξη αναμφίβολα είναι μια υπέροχη εποχή. Όλοι μας ξυπνάμε από το λήθαργο του Χειμώνα. Ανοίγουν τα λουλούδια, τα παράθυρα, οι καρδιές μας. "Άνοιξη είναι η παιδική ηλικία του έτους", είπε ο Άλφρεντ Τέννυσον.

 

Ἄνοιξη, Λάμπρος Πορφύρας

Ἄνοιξη! Μόλις ξέσπασε τοῦ φθινοπώρου ἡ μπόρα,
κι ἐγὼ τὸ καραβάκι σου νειρεύομαι ἀπὸ τώρα
ν᾿ ἀράζει στὸ λιμάνι μας, μὲ τ᾿ ἄρμενα ἀνθισμένα,
πλάι στὰ καϊκάκια τὰ φτωχά, τὰ θαλασσοδαρμένα.

Νὰ φέρεις τὸν αἰθέριο ἀχὸ του ἀφροῦ στὰ ὑγρὰ χαλίκια,
γύρω στὰ βράχια τῶν φυκιῶν τὶς πράσινες νταντέλες,
καὶ γιὰ τοὺς ἥσκιους ποὺ περνοῦν ἢ μένουν στ᾿ ἀκρογιάλι,
νὰ φέρεις ἀπ᾿ τὴ Βενετιὰ τὸ πιὸ λαμπρὸ κρουστάλλι.

Στὰ δέντρα, ποὺ θρηνοῦν βραχνὰ στοῦ κάμπου τὴ μαυρίλα,
νὰ φέρεις γέλια ὁλόδροσα, στὰ νιόφυτά τους φύλλα.
Μέσα στὰ ρόδα τ᾿ οὐρανοῦ τὸ φῶς τοῦ Ἀποσπερίτη,
κι ἐμένα μιὰ μικρὴ φωλιὰ χελιδονιῶν στὸ σπίτι.

υπέροχες φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στο αφιέρωμα για την Άνοιξη από το LIFO http://www.lifo.gr/team/omorfia/37636